Αν και δεν έχω καλή σχέση με τα νομικά και ιδιαίτερα με τον τρόπο γραφής των νομοσχεδίων, αυτό που ζήσαμε πρόσφατα δεν πρέπει να έχει ιστορικό προηγούμενο.
Μιλάμε για ένα αναπτυξιακό νομοσχέδιο το οποίο ξεκίνησε με 85 άρθρα στη διαβούλευση και κατέληξε να ψηφιστεί με 234 άρθρα. Θα ζήλευε και η λερναία ύδρα μια τέτοια εξέλιξη.
Και αν εγώ δεν τα πάω καλά με τα νομικά θέματα, οι δικηγόροι και όσοι εμπλέκονται καθημερινά με το αντικείμενο τράβαγαν τα μαλλιά τους ή έβρισκαν ένα καλό σημείο να βαρέσουν το κεφάλι τους στον τοίχο. Οι τροπολογίες βροχή δίχως τελειωμό.
Νομοσχέδιο χωρίς αρχή και τέλος με μόνο γνώμονα να εξυπηρετήσουμε τους φίλους της κυβέρνησης, ή όπως πολύ σωστά λέει ένας φίλος: ενισχύουν το FDI (Friends’ Direct Investments).
Μια ματιά στα πρακτικά της βουλής και στο τι ειπώθηκε από τους φορείς μας κάνει όλους πολύ σοφότερους. Αν εξαιρέσουμε τον ΣΕΒ, το ΣΒΕ και το ΤΕΕ που θα αναλάβει κάποια έργα μεγάλα οσονούπω, όλοι οι υπόλοιποι φορείς τάχθηκαν κατά του νομοσχεδίου. Άλλοι τονίζοντας στα εργασιακά ότι επιστρέφουμε σε χειρότερες από το ΔΝΤ πολιτικές, άλλοι ότι καταστρέφουμε το περιβάλλον με την αναρχία στη δόμηση και με την κατάργηση των οχλήσεων και άλλα πολλά.
Αν λοιπόν οι εμπλεκόμενοι φορείς και όχι η αντιπολίτευση, λένε ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με το νομοσχέδιο , τι κάνει την κυβέρνηση να πιστεύει το αντίθετο; Προφανώς τίποτε άλλο εκτός από την εξυπηρέτηση των φίλων της.
Εργοστάσια που μέχρι πρότινος απαγορεύονταν να λειτουργήσουν εντός Αττικής τώρα θα μπορούν. Σε ένα ξενοδοχείο δίπλα θα μπορεί να λειτουργεί εργοστάσιο πυρηνικών καυσίμων, οι εξορύξεις εκτός του άνθρακα θα επιχορηγούνται από το κράτος καθώς και το delivery και οι ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές. Γίνονται εμβληματικές οι επενδύσεις στον τουρισμό από 30εκ € και πάνω απολαμβάνοντας και όλα τα προνόμια των στρατηγικών επενδύσεων.
Ο υπουργός ανάπτυξης και επενδύσεων έχει πλέον το δικαίωμα να υπογράφει και περιβαλλοντική άδεια, εκτός από αυτή της εγκατάστασης, της λειτουργίας και τη χωροταξική.
Όπου υπάρχει έλεγχος μπαίνουν πλέον και ιδιώτες ορκωτοί ελεγκτές και ελεγκτικές εταιρείες, με την πιθανότητα ελεγκτής και ελεγχόμενος να είναι το ίδιο πρόσωπο (φυσικό, νομικό).
Καταργείται το πόθεν έσχες για τα ΜΜΕ και τα ΟΣΕΚΑ πλέον θα μπορούν να επενδύουν στα ΜΜΕ. Οι δήμοι θα μπορούν να δώσουν την καθαριότητα, τη διαχείριση του πρασίνου και τον οδοφωτισμό σε ιδιώτες. Τα διπλώματα των κολεγίων εξισώνονται με αυτά των πανεπιστημίων.
Στα εργασιακά ναι επιστρέφουμε σε εποχές χειρότερες από αυτές του ΔΝΤ. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα έχουν μεγαλύτερη ισχύ από τις κλαδικές, καταργείται η υποχρέωση της ενημέρωσης των υπερωριών στο σύστημα της Εργάνης. Και για να μη ξεχνιόμαστε η πρόσφατη μελέτη της ΤτΕ έδειξε ότι με χαμηλότερους μισθούς θα έρθει η ανάπτυξη. Συνέβη κάτι τέτοιο στο πρόσφατο παρελθόν; Το αντίθετο.
Καταλαβαίνετε τι πρόκειται να συμβεί;
Μήπως αυτός είναι ο οδοστρωτήρας που έταζε προεκλογικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης;
Πολύ φοβάμαι ότι όλα τα παραπάνω θα φέρουν άσχημα αποτελέσματα, μη αναστρέψιμα και όσο αφορά το περιβάλλον αλλά και όσο αφορά το βιοτικό επίπεδο στην Ελλάδα.
Comments ( 0 )