03/06/2018

3
Jun

United States of Europe moves CLOSER as Angela Merkel backs Emmanuel Macron EU reforms

Posted by / ΝΕΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

In an interview with German paper Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung she said she was in favour of Mr Macron’s plans for a combined military force.

And Mrs Merkel supported the idea of turning the euro zone’s ESM rescue fund into a European Monetary Fund (EMF) with powers to give members hit by sovereign debt troubles short-term credit lines.

The French leader wants a future EMF to act as a buffer in any future financial crises in the bloc, which was nearly torn apart in a debt crisis in 2009.

Mrs Merkel, who has faced criticism for not responding quickly and clearly to Macron’s proposals made in September, said the bailout fund, know as the European Stability Mechanism (ESM), was not sufficient to shield the euro zone from crisis.

The EMF would complement other measures to strengthen the euro, including a banking and capital markets union, she said.

Germany has been demanding clarity on parameters for reducing risks in the banking sector before progress can be made toward completing a banking union through a deposit insurance scheme. The German Chancellor did not say if her concerns had been addressed.

Mrs Merkel told the paper: ”If the whole euro zone is in danger, the EMF must be able to grant long-term credit in order to help countries.

”Such loans would be spread over 30 years and be conditioned on sweeping structural reforms.”
 

Angela Merkel and Emmanuel Macron

Macron and Merkel are getting closer on their EU visions

She added: “In addition I can imagine the possibility of a credit line that is short-term, five years for example.

“As such, we would be able to take under our wing countries that get into difficulties because of extraordinary circumstances.”

A French government source said, however, that more work still needed to be done for an “ambitious agreement on the monetary union”.

Mrs Merkel’s comments were welcomed by the Social Democrats (SPD), junior coalition partners of her conservative bloc in a right-left coalition

that took power earlier this year after an election in September.

“This is very pleasing,” SPD leader Andrea Nahles told the ARD public broadcaster. “Those are totally new notes from Mrs Merkel.”

Angela Merkel and Emmanuel MacronGETTY

Could a United States of Europe be close?

The SPD have been critical of the conservatives’ focus on austerity in the euro zone and had pressed Merkel to engage more actively with Macron on his reform proposals.

Mrs Merkel also said a future EMF would be organised on an intergovernmental basis and national parliaments of member countries would have oversight.

Politicians from Mrs Merkel’s conservative bloc have been cold to Macron’s proposal, saying they are wary that his call for more solidarity could see German taxpayers’ money used to fund profligate member states.

The chancellor also said she backed an investment budget for the euro zone, which would be in the low two-digit billions of euros that would be introduced step by step and evaluated over time to address structural weaknesses of member states.

In another nod to Mr Macron, the German leader said she had a “positive view” of his joint European military intervention force.

“In the future we will have to react to the challenges that we are faced with,” she said.

Source: link

3
Jun

Παππάς: Κάποιοι προσδοκούν να επαναφέρουν τις καταστροφικές πολιτικές του 2012-2014

Posted by / ΝΕΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ

«Κάποιοι προσδοκούν να επαναφέρουν τις καταστροφικές πολιτικές του 2012-2014». Αυτό επισήμανε ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, Νίκος Παππάς, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που έδωσε στη Δράμα.

Για να επιτύχουν την επαναφορά των καταστροφικών πολιτικών του 2012-2014 υπάρχουν δύο προϋποθέσεις, είπε ο υπουργός και εξήγησε: «Η λήθη και ένα νέο μνημόνιο. Από τη μία, δηλαδή, έναν λαό, ο οποίος δεν θυμάται τους αγώνες για τη Δημοκρατία, και από την άλλη την ύπαρξη ενός εξωτερικού καταναγκασμού που θα αποτρέψει τη δική μας προσπάθεια για αύξηση του κατώτατου μισθού, επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ενίσχυση του κοινωνικού κράτους».

«Ορισμένοι μας ζητούν να δηλώσουμε ότι δήθεν αποτύχαμε και ότι ενδεχομένως θα πρέπει να ζητήσουμε και συγγνώμη επειδή διεκδικήσαμε τη διακυβέρνηση της χώρας σε μια κρίσιμη φάση. Αυτή τη χάρη δεν θα τους την κάνουμε», συνέχισε και πρόσθεσε:

«Ο λαός, με τη συσσωρευμένη πείρα του, θα κρίνει το 2019 ποιος μπορεί να διατηρήσει την ανάπτυξη και τη σταθερότητα στη χώρα και ποιος θα επαναφέρει την ύφεση και τις απολύσεις. Η κυβερνητική αλλαγή στην Ισπανία καταγράφεται ως πολύ θετική εξέλιξη. Ως προοδευτική κυβέρνηση, επιθυμούμε προοδευτικές κυβερνήσεις σε όσες περισσότερες χώρες της Ευρώπης γίνεται. Αυτό αποτελεί διαρκή και αυτονόητο στόχο».

Η συνέντευξη Τύπου του Νίκου Παππά δόθηκε στο πλαίσιο της επίσκεψης του πόλη για την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας μεταξύ του υπουργείου, του τοπικού Δήμου και του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου για την ίδρυση Κινηματογραφικής Σχολής της Δράμας.

Πηγή: cnn.gr

3
Jun

Δίπλωμα οδήγησης: Ριζικές αλλαγές φέρνει το υπουργείο Μεταφορών

Posted by / ΝΕΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ

Το νομοσχέδιο του υπουργείου Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων φέρνει ριζικές αλλαγές στη διαδικασία χορήγησης διπλώματος οδήγησης.

Το νομοσχέδιο προβλέπει χρήση ψηφιακών και οπτικοακουστικών μέσων σε κάθε στάδιο της διαδικασίας εξέτασης για τη χορήγηση άδειας οδήγησης, τήρηση σχετικού αρχείου αλλά και συνεχείς ελέγχους και επιθεωρήσεις όλων των εμπλεκομένων στη διαδικασία.

Το αναθεωρημένο σχέδιο νόμου που προέκυψε από τη διαβούλευση και παρουσιάζει το «Έθνος της Κυριακής» θα κατατεθεί στη Βουλή τις προσεχείς ημέρες με στόχο την πάταξη των δοσοληψίων και του «λαδώματος» αλλά και το φρένο στα περιστατικά που έχουν καταγραφεί στο παρελθόν, με διπλώματα οδήγησης να φτάνουν απευθείας στα… σπίτια υποψηφίων.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, οι εκπαιδευτές θα παραχωρούν προσωρινά τη χρήση των οχημάτων για τη διενέργεια των εξετάσεων και κάθε εκπαιδευτικό όχημα θα πρέπει απαραίτητα να διαθέτει διαδικτυακή σύνδεση ώστε να επιτυγχάνεται αδιάλειπτη σύνδεση με το Κέντρο Ελέγχου του υπουργείου.

Επιπλέον, εντός του οχήματος πρέπει να τοποθετείται κάμερα με μικρόφωνο που θα απεικονίζει ευδιάκριτα ολόκληρη την καμπίνα του οχήματος ή τις θέσεις ανάβασης των μοτοσικλετών σε αδιάλειπτη σύνδεση με το Κέντρο Ελέγχου.

Μετάδοση σε πραγματικό χρόνο

Τόσο η θεωρητική εξέταση όσο και η δοκιμασία προσόντων θα μεταδίδονται σε πραγματικό χρόνο και θα καταγράφονται με τη χρήση οπτικοακουστικών μέσων. Το καταγεγραμμένο υλικό, το οποίο θα περιλαμβάνει απεικόνιση του χώρου αλλά των συμμετοχόντων στη θεωρητική εξέταση, το εσωτερικό του εκπαιδευτικού οχήματος ώστε να απεικονίζεται και το οδικό δίκτυο που κινείται το όχημα, θα μεταφορτώνονται την ίδια ημέρα με ευθύνη του εκπαιδευτή σε ειδική διαδικτυακή εφαρμογή και θα αποτελεί συνοδευτικό υλικό της δοκιμασίας.

Επιπλέον, οι Διευθύνσεις Μεταφορών θα είναι υποχρεωμένες να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να αποκλείεται κάθε επικοινωνία ή χρήση ηλεκτρονικής συσκευής και τη διαδικασία της θεωρητικής εξέτασης.

Σημαντικές αλλαγές επιφέρει το νομοσχέδιο και στη διαδικασία των εξετάσεων.

Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι κάθε υποψήφιος οδηγός θα υποβάλλεται πρώτα σε θεωρητική εξέταση και εφόσον επιτύχει θα ακολουθεί η δοκιμασία προσόντων και συμπεριφοράς, η οποία θα διενεργείται σε δύο στάδια που θα διεξάγονται την ίδια ημέρα. Στο πρώτο στάδιο θα εξετάζονται οι γνώσεις και οι δεξιότητες οδήγησης (πορεία) και μόνο εφόσον αυτό ολοκληρωθεί με επιτυχία ο υποψήφιος θα εξετάζεται σε δεύτερο στάδιο των ειδικών δοκιμασιών.

Ωστόσο, εάν ο υποψήφιος αποτύχει στο δεύτερο στάδιο, υποχρεωτικά θα πρέπει να επανεξεταστεί στο πρώτο.

Η δοκιμασία προσόντων και συμπεριφοράς διενεργείται από έναν εξεταστή, ενώ δεν θα επιτρέπεται να βρίσκεται εντός του οχήματος ο εκπαιδευτής. Στα δίκυκλα οι υποψήφιοι θα είναι μόνοι τους επί της εκπαιδευτικής μοτοσυκλέτας.

Οι ειδικές δοκιμασίες διενεργούνται σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους ή πίστες που υπάρχουν, ενώ δίνεται η δυνατότητα διενέργειάς τους με τη χρήση ηλεκτρονικού συστήματος αυτόματης καταγραφής των δεδομένων κα αυτόματης εξαγωγής του αποτελέσματος.

Επιπλέον, καθιερώνεται σύστημα εποπτείας και αξιολόγησης εκπαιδευτών και εξεταστών, ενώ το Σώμα Επιθεωρητών του υπουργείου θα διενεργεί ελέγχους και οι αξιολογήσεις του Τμήματος Αδειών Οδήγησης θα αξιολογούν το καταγραφικό υλικό της διαδικασίας. Επίσης, καθιερώνεται ηλεκτρονική καρτέλα υποψηφίου, εκπαιδευτή, εξεταστή, σχολής οδηγών και Κέντρων Θεωρητικής Εκπαίδευσης με όλα τα δεδομένα για τη δημιουργία ενιαίου πληροφοριακού συστήματος.

«Τσουχτερά» πρόστιμα

Πρόστιμο 1.000 ευρώ και απαγόρευση επανεξέτασης από έξι μήνες έως τρία χρόνια προβλέπονται για υποψηφίους που θα υποπέσουν σε παραβάσεις σχετιζόμενες με τις άδειες οδήγησης. Με οριστική αφαίρεση άδειας κινδυνεύουν εκπαιδευτές και σχολές οδηγών.

Πηγή: cnn.gr

3
Jun

WikiLeaks Controversy Strengthens Case for Greek Debt Forgiveness

Posted by / ΝΕΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ

By Mohamed A. El-Erian

Creditors need to accept a haircut for the sake of Europe.

(Bloomberg View) —

The release this weekend by WikiLeaks of the purported transcript of discussions among International Monetary Fund officials about the best way to compel Greece’s creditors to accept debt restructuring led to much finger pointing and seeming indignation.

QuickTake Greece’s Financial Odyssey

Yet the economic case for forgiving that country’s debt is straightforward: Without relief within a comprehensive reform program, Greece will struggle to grow, unemployment will remain high, and the turmoil will continue to periodically challenge the functioning of the euro zone.

The political calculus is a lot harder, however. Even the window opened by Europe’s refugee crisis is failing to provide a sufficient catalyst for change. If that continues, Greece could end up an element of a much larger threat to the integrity and performance of both the euro zone and the European Union.

Debt forgiveness is never granted easily, and with good reason. Even when it is a financially viable solution, the concept raises fundamental issues of fairness and incentive-compatibility.

Why should a deadbeat debtor be granted relief when others have labored to pay off their debt? What about the creditors who worked hard to earn the money that they lent; why should they be punished? And doesn’t the granting of debt forgiveness encourage other debtors to be less diligent, potentially undermining the overall flow of credit that supports economic growth and broader opportunities for well-being and prosperity?

These are legitimate economic questions. Over time, such considerations have rightly made debt forgiveness rare, subject to protracted negotiations or dependent on the outcome of other truly exceptional events. But the economic analysis also suggests that there are a few cases when debt forgiveness is in fact the better option when a “first best” solution isn’t available.

Here is the economic argument:

Beyond a certain point, high indebtedness does more than crush directly the recovery efforts of the debtor. It also inhibits new capital from coming in as fresh providers rightly worry about being contaminated by what is already an excessive existing liability. Without the much-needed oxygen provided by capital inflows, the debtor suffers even more, rendering growth almost impossible and making the debt trap even deeper.

Historical examples include the hard lessons of Latin America’s “lost decade” of the 1980s. During this particularly sad episode, many countries struggled to overcome crushing debt burdens and ended up with prolonged economic stagnation, high long-term unemployment and rising poverty levels. The comprehensive debt relief that finally came at the end of the decade and in the early 1990s was too late to avoid misery, especially for the poorest citizens. There also is the example of poor countries in Africa, which benefited from a cooperative global Debt Initiative for Heavily Indebted Poor Countries in the mid-1990s that allowed a notable pickup in their growth, investment and poverty alleviation.

Most economists agree that Greece will not be able to grow without debt forgiveness. It is a necessary, though not sufficient, component of almost any approach to restoring the country to a sustainable growth path, reducing alarming levels of joblessness and avoiding a lost generation of unemployed and disenfranchised youth. Granted in the context of a comprehensive reform effort, such relief also would help restore Greece’s status as a full working member of the euro zone, whose objectives extend beyond economics to important social and political achievements.

But even if the case is straightforward in economic terms, it also is politically complicated.

Primarily because of decisions made in the earlier bailout programs for Greece, the bulk of the country’s debt is now owed to other European countries and their official institutions. Accordingly, the debt relief decision only can result from a political process that involves national parliaments, including those of Germany, Finland and the Netherlands, which tend to be averse to any softening of the terms on past loans.

Many had thought that the refugee crisis would make easier the political approval of this economically necessary, though difficult decision. After all, Greece has been in the forefront of the crisis, hosting — under extremely difficult conditions — hundreds of thousands of refugees who are looking to settle elsewhere on the continent.

But this window has proven hard to exploit given the deep divisions within the EU that have been exposed by the crisis. Moreover, as the leader on this and many other European issues, Chancellor Angela Merkel of Germany is finding that her courageous approach to the refugee crisis now faces growing internal opposition.

WikiLeaks’s publication of the transcript of internal deliberations at the IMF, an important provider of funds and technical assistance to Greece, makes the politics even more complicated. The document details the thinking of fund technocrats as they attempt to predict how the complex EU politics of the next few months could affect a strategy to obtain the debt forgiveness for Greece that they have long regarded as necessary and are now suggesting could be a prerequisite for further aid.

It turns out that the start of the summer could be an even more challenging period for both the EU and the euro zone. By then, Greece could be running out of money to run its economy and meet debt service payments. The U.K. will vote on whether it should remain in the EU. And Europe is likely to have found out, the difficult way, that the recent regional agreement on refugee flows is hard to implement.

Europe should be taking actions now to avoid a potential confluence of problems this summer that, badly managed, would not just seriously test the region’s resolve and problem-solving capabilities, but also its political credibility. In this context, the seemingly hard decision on Greek debt forgiveness takes on a pragmatic necessity that reinforces its economic justification.

It is the one decision that is in the hands of European governments and parliaments that, though they are challenged by anti-establishment nationalistic movements, are still dominated by those who believe in the historic project of an ever-closer European union.

Source: Bloomberg View

3
Jun

Δε συζητείται από κανέναν θέμα παράτασης του ελληνικού προγράμματος πέραν της 20ής Αυγούστου

Posted by / ΝΕΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ

Δε συζητείται από κανέναν θέμα παράτασης του ελληνικού προγράμματος πέραν της 20ης Αυγούστου, επισημαίνει στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο Μιχάλης Ψαλιδόπουλος, εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ο ίδιος εκτιμά, παράλληλα, ότι μάλλον το ΔΝΤ θα αναλάβει από τούδε και στο εξής τον ρόλο του τεχνικού συμβούλου, καθώς τα χρονικά περιθώρια έχουν στενέψει και οι διαφορές για το χρέος ανάμεσα στον διεθνή οργανισμό και τους Ευρωπαίους παραμένουν ανοιχτές.

Στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής Ιστορίας Οικονομικών Θεωριών στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, που από το 2015 εκπροσωπεί την Ελλάδα στο Eκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ, αναφέρει επίσης ότι επίκειται έκθεση από το Ταμείο για το Άρθρο 4, που θα αποτυπώνει τη γενική πορεία της οικονομίας, αλλά και την αξιολόγηση της βιωσιμότητας του χρέους.

Η ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους που θα περιλαμβάνεται στην επόμενη έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι πιο ευέλικτη σε σχέση με μια ανάλυση για το χρέος από την οποία θα εξαρτιόταν η χρηματοδοτική συμμετοχή του Ταμείου. Μάλιστα ο κ. Ψαλιδόπουλος εκτιμά πως η βελτίωση των προβλέψεων του ΔΝΤ για τα μακροοικονομικά μεγέθη της Ελλάδας σε συνδυασμό με την ανακοίνωση των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους από τους Ευρωπαίους θα οδηγήσει το Ταμείο στο να χαρακτηρίσει βιώσιμο το χρέος σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.

«Δεδομένου ότι τα μακροοικονομικά δεδομένα στην Ελλάδα έχουν βελτιωθεί σε σύγκριση με το 2017 και ότι θα ανακοινωθούν και τα μέτρα των ευρωπαϊκών θεσμών για το χρέος πιθανολογώ ότι η βιωσιμότητα του χρέους θα επεκταθεί χρονολογικά σε σύγκριση με πέρσι», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Aκολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Μιχάλη Ψαλιδόπουλου στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και στον ανταποκριτή μας στην Ουάσιγκτον, Πέτρο Κασφίκη

ΕΡ: Εκτιμάτε ότι το Ταμείο προλαβαίνει να ενεργοποιήσει το πρόγραμμά του με βάση τα νέα δεδομένα, καθώς υπήρχε ένα άτυπο χρονοδιάγραμμα μέχρι το Eurogroup στο τέλος Μαϊου;

Το Ταμείο μάλλον δεν προλαβαίνει να ενεργοποιήσει το πρόγραμμα του και κατά συνέπεια αν δεν υπάρξει κάποια εξέλιξη τις επόμενες μέρες, το πρόγραμμα δεν θα ενεργοποιηθεί. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το Ταμείο έχει τις δικές του διοικητικές/ γραφειοκρατικές διαδικασίες και δεν προλαβαίνει να κάνει έγκαιρα τις απαραίτητες ενέργειες. Σύμφωνα με αυτές θα χρειαζόταν, πριν την ενεργοποίηση του προγράμματος, σύνταξη εγγράφων και δυο εβδομάδες κυκλοφορίας του, μεταξύ των μελών του συμβουλίου, πριν εισαχθεί το θέμα στην ημερήσια διάταξη. Θα έπρεπε, επίσης, να υπήρχε χρόνος και για μια ενδιάμεση αξιολόγηση του προγράμματος. Τέλος, το πρόγραμμα θα έπρεπε να λήξει στις 30 Αυγούστου. Αν συνυπολογίσετε ότι ο Αύγουστος εδώ, όπως και αλλού, είναι μήνας διακοπών, προκύπτει ότι η ενεργοποίηση του προγράμματος δεν «βγαίνει» γραφειοκρατικά και για αυτό μάλλον δεν θα ενεργοποιηθεί.

EΡ:Θα υπάρξει DSA (Debt Sustainability Analysis – Ανάλυση βιωσιμότητας χρέους) στην περίπτωση μη ενεργοποίησης του προγράμματος; Και τι θα σημαίνει η μη συμμετοχή του Ταμείου για την επικείμενη έξοδο στις αγορές;

Θα υπάρξει DSA. Το Ταμείο είναι ένας αυτοτελής οργανισμός, άρα κάνει το δικό του DSA. Όταν ο πρόεδρος του Eurogroup είπε ότι ετοιμάζουν DSA οι θεσμοί, εννοούσε τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, και κυρίως τον ESM. Το DSA των Ευρωπαίων, λοιπόν, υπολογίζεται για τις 21 Ιουνίου και το DSA του Ταμείου για όταν γίνει η έκθεση του ‘Αρθρου 4. Για να γίνει, όμως, η έκθεση του ‘Αρθρου 4 πρέπει πρώτα η αποστολή του Ταμείου να έρθει στην Ελλάδα. Οπότε ας αναμένουμε τις εξελίξεις και πότε θα έρθει η αποστολή η οποία, όταν ολοκληρωθεί, θα οδηγήσει σε σχετική έκθεση που θα προωθηθεί με την διαδικασία που προανέφερα στο Συμβούλιο. Η έκθεση θα περιλαμβάνει και το DSA του Ταμείου. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η έκθεση βιωσιμότητας θα είναι θετική, γιατί ήταν θετική και τον Φεβρουάριο του 2017. Θα περιλαμβάνει όλα τα νέα στοιχεία μέχρι και τη στιγμή της σύνταξης της και ίσως αναθεωρημένες υποθέσεις για τις μακροχρόνιες εξελίξεις. Θα κάνει πιθανά, όπως και στο παρελθόν, διάκριση ανάμεσα στη βραχυχρόνια και την μακροχρόνια βιωσιμότητα, συζητώντας τις εξελίξεις στο χρέος μέχρι το 2030, και μεταξύ του 2030 και 2060. Δεδομένου ότι τα μακροοικονομικά δεδομένα στην Ελλάδα έχουν βελτιωθεί σε σύγκριση με το 2017 και ότι θα ανακοινωθούν και τα μέτρα των ευρωπαϊκών θεσμών για το χρέος, πιθανολογώ ότι η βιωσιμότητα του χρέους θα επεκταθεί χρονολογικά σε σύγκριση με πέρσι. Όπως προκύπτει από τα παραπάνω αν δεν ενεργοποιηθεί το καταρχήν πρόγραμμα, το Ταμείο θα εξακολουθήσει να είναι εμπλεκόμενο στα της Ελλάδας. Θα κάνει το ‘Αρθρο 4 και ότι άλλο χρειάζονται οι χώρες που είναι μέλη του, άρα και η Ελλάδα. Νομίζω ότι όλα αυτά προσλαμβάνονται θετικά από τις αγορές. Οι αγορές κατανοούν και τα όσα δεσμεύονται να κάνουν μέσα στον Ιούνιο και τους προσεχείς μήνες οι ευρωπαϊκοί θεσμοί.

ΕΡ: Ποιες είναι οι βασικές διαφορές ΔΝΤ – Ευρώπης που παραμένουν ακόμα ανοιχτές και γιατί δεν έχουμε ακόμα καταλήξει σε συμφωνία;

Η βασική διαφορά συνίσταται στην καθυστέρηση από πλευράς Ευρώπης στην λήψη μέτρων για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Σύμφωνα με το μνημόνιο του 2015 τα όποια μέτρα για το χρέος θα εφαρμοστούν μετά τη λήξη του προγράμματος. Θα μπορούσαν βέβαια να ανακοινωθούν νωρίτερα και τώρα λέγεται ότι θα ανακοινωθούν στις 21 Ιουνίου. Θα πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι η Ευρώπη έχει χτιστεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο και στηρίζει την οικονομική και νομισματική της ένωση σε ορισμένα κείμενα που αποτελούν το οικονομικό της σύνταγμα. Ένα από αυτά είναι το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση περιχαρακώνεται γύρω από αυτά, επαναλαμβάνει ότι αυτά είναι τα βασικά της κείμενα που την δεσμεύουν νομικά, ενώ το Ταμείο αναρωτιέται αν, για παράδειγμα, τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα που ζητούνται από την Ελλάδα λόγω του ΣΣΑ είναι η σωστή προσέγγιση σε μια κατάσταση που θα απαιτούσε μια λιγότερο αυστηρή δημοσιονομική διαχείριση. Αυτές είναι διαφορές που υπάρχουν σε επίπεδο πολιτικής και εκτιμήσεων.

EΡ:Υπάρχουν κάποια σενάρια που υποστηρίζουν ότι θα μπορούσε να επεκταθεί το τρέχον ελληνικό πρόγραμμα προκειμένου να δοθεί χρόνος στο ΔΝΤ να ενεργοποιήσει το δικό του πρόγραμμα. Κατά πόσο αυτά τα σενάρια έχουν κάποια βάση;

Αυτά τα σενάρια δεν ξέρω ποιος τα διακινεί και θεωρώ ότι δεν έχουν καμία βάση. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι τα προγράμματα έχουν και νομική ισχύ και εγκρίνονται από κοινοβούλια. Το τρέχον πρόγραμμα του ESM, για παράδειγμα, λήγει στις 20 Αυγούστου, ενώ του Ταμείου, αν ενεργοποιούνταν 30 Αυγούστου. Δεν μπορούν να αλλάζουν αυτές οι ημερομηνίες έτσι απλά για να εξυπηρετηθούν σκοπιμότητες. Να αφεθούν κάποια από τα συμφωνημένα για αργότερα, το καταλαβαίνω, αλλά να παραταθεί το πρόγραμμα δεν είναι νομικά απλό και δεν συζητείται από κανέναν.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

3
Jun

Άρθρο Λ. Κρέτσου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: Μετά τις Τηλεοπτικές Άδειες τι; Βήματα μπροστά

Posted by / ΝΕΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ

Του Λευτέρη Κρέτσου, γενικού γραμματέα Ενημέρωση και Επικοινωνίας

«Μετά τις Τηλεοπτικές Άδειες τι; Βήματα μπροστά»

Σε προηγούμενο άρθρο στο ΑΠΕ-ΜΠΕ είχα την ευκαιρία να τονίσω τις δομικές αλλαγές που συντελούνται στο χώρο της παραγωγής, διανομής και κατανάλωσης οπτικοακουστικού περιεχομένου, καταλήγοντας στη θέση ότι η τηλεόραση παραμένει ο βασιλιάς. Το συμπέρασμα είναι ότι έχουμε διεθνώς περάσει στη χρυσή εποχή της τηλεόρασης και της οπτικοακουστικής παραγωγής με καλύτερα και πιο ποιοτικά προγράμματα, με πιο διευρυμένο κοινό παγκοσμίως, με μεγαλύτερη ταχύτητα, αμεσότητα, με υψηλότερη ευκολία διανομής και ενίοτε διαμοιρασμού του περιεχομένου εξαιτίας της εισαγωγής νέων τεχνολογιών, της χρήσης περισσότερων εφαρμογών και γρηγορότερου διαδικτύου.

Αφορμή για τη συγγραφή του άρθρου εκείνου ήταν η πρόσφατη τότε ομόφωνη απόφαση του ΕΣΡ για την προκήρυξη επτά τηλεοπτικών αδειών πανελλαδικής εμβέλειας 10ετους διάρκειας, με την καταβολή τουλάχιστον 35 εκατομμυρίων ανά άδεια. Σήμερα, διαφαίνεται πλέον η ολοκλήρωση της διαδικασίας από το ΕΣΡ με μόλις πέντε υποψήφιους επενδυτές να έχουν περάσει το στάδιο της προεπιλογής και αν αυτό δεν αλλάξει δύο τηλεοπτικές άδειες θα μείνουν «ορφανές», ενώ το ιστορικό MEGA εξακολουθεί να παραμένει ζωντανό, αλλά διασωληνωμένο, με τους εργαζόμενους του απλήρωτους και το κανάλι εκτός διαγωνιστικής διαδικασίας.

Αφήνω ασχολίαστη την αναντιστοιχία προθέσεων και πράξεων για όσους άσκησαν λυσσαλέα κριτική στον πρώτο διαγωνισμό του 2016, ειδικά ως προς τον αριθμό των καναλιών, και αναδιατυπώνω το ερώτημα που είχα εγείρει δέκα μήνες πριν, υπό το φως των νέων δεδομένων:

Έχει μέλλον η παραδοσιακή τηλεόραση;

Η απάντηση είναι απολύτως καταφατική. Η παραδοσιακή τηλεόραση δεν έχει πει την τελευταία της λέξη και έχει διακριτή θέση στο μελλοντικό τηλεοπτικό τοπίο. Σύμφωνα με μια έρευνα της Global TV Deck σε 19 χώρες το 2017 η παραδοσιακή τηλεόραση προσεγγίζει το 70% του πληθυσμού και το 90% των πολιτών σε μια εβδομάδα. Οι νεότεροι (millenials) αν και προτιμούν τις streaming υπηρεσίες, όπως αυτές του Netflix, εμφανίζονται με το πέρας του χρόνου και την απόκτηση παιδιών να αυξάνουν το χρόνο τηλεθέασης τους, μεγάλο μέρος του οποίου αφορά και την παραδοσιακή γραμμική τηλεόραση.

Και αυτό γιατί η παραδοσιακή τηλεόραση μπορεί να μη διαθέτει τις πολύ δαπανηρές και κορυφαίες τηλεοπτικές σειρές του Netflix ή της Amazon, που έχουν παγκόσμιο κοινό και απήχηση, αλλά έχει μεγαλύτερη πρόσδεση με την τοπικότητα και διαθέτει το πλεονέκτημα να παρέχει ζωντανό πρόγραμμα. H τηλεθέαση, για παράδειγμα, μεγάλων αθλητικών γεγονότων παραμένει προνομιακό πεδίο της παραδοσιακής τηλεόρασης (συνδρομητικής και ελεύθερης).

Είναι ενδεικτική η πρόσφατη μελέτη του Broadcasters Audience Research Board (BARB) στη Βρετανία, η οποία αποκάλυψε ότι το 87% της τηλεοπτικής θέασης αφορά ζωντανό και όχι κατά παραγγελία πρόγραμμα (Video on Demand, VoD), γεγονός το οποίο επιβεβαιώνει ότι οι streaming υπηρεσίες κερδίζουν μεν έδαφος, αλλά σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν την παραδοσιακή γραμμική τηλεόραση. Οι streaming υπηρεσίες, αντίθετα, συμπληρώνουν τις αυξημένες απαιτήσεις κατανάλωσης οπτικοακουστικού περιεχομένου.

Και φυσικά αν αυτό ισχύει στην περίπτωση της Βρετανίας, όπου σύμφωνα με τη Mortar London περισσότερο από το 40% των πολιτών δαπανούν πάνω από 300-εκατομμύρια λίρες το μήνα σε συνδρομητικές πλατφόρμες και VoD υπηρεσίες, όπως αυτές του Netflix, της Amazon Prime, του Now TV and της HayU, τότε στην περίπτωση της Ελλάδας ισχύει ακόμη περισσότερο, δεδομένης της χαμηλότερης διείσδυσης και πιο σαφώς περιορισμένης τάσης υποκατάστασης της παραδοσιακής τηλεόρασης από νέους πάροχους.

Άλλωστε τα σχετικά μεγέθη τηλεθέασης είναι εξόχως αποκαλυπτικά. Οι νέοι πάροχοι και οι επιγραμμικές πλατφόρμες βίντεο συνεχούς ροής (streaming video services) φέρνουν νέα δεδομένα και πρωταγωνιστούν στις εξελίξεις εξαιτίας των πανάκριβων παραγωγών τύπου Games of Thrones και Crown.

Ο χρόνος όμως θέασης περιεχομένου που μεταδίδεται σε πραγματικό χρόνο είναι κατά 300% μεγαλύτερος σε σχέση με τον κατά παραγγελία χρόνο και η ελεύθερης λήψης τηλεόραση (Free to Air) προσφέρει σε ημερήσια βάση δύο δισεκατομμυρία ώρες περιεχομένου στα νοικοκυριά της Ευρώπης, ενώ η κατά παραγγελία συνδρομητική τηλεόραση (SVOD) ανέρχεται σε μόλις 12 δισεκατομμύρια ώρες θέασης το μήνα.

Επιπλέον, η παραδοσιακή τηλεόραση εξακολουθεί να αποτελεί το μέσο ενημέρωσης με την υψηλότερη εμπιστοσύνη για τη διαφημιστική αγορά. Και αυτό ισχύει ακόμη και στην περίπτωση της αγοράς των ΗΠΑ, η οποία θεωρείται για πολλούς ως η πιο προηγμένη και αυτή που χαράσσει τις νέες τάσεις στο πεδίο της ψυχαγωγίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της AirBnB, η οποία είδε άμεση αύξηση στην επισκεψιμότητα των διαδικτυακών της ιστοσελίδων μόλις λάνσαρε τηλεοπτικές καμπάνιες. Πολλές γνωστές εταιρείες ακολούθησαν αυτόν τον κανόνα με πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχίας.

Υπάρχουν ωστόσο και πιο μετριοπαθείς και εξόχως ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις για το μέλλον της παραδοσιακής τηλεόρασης, όπως αυτή του Walter Luzzolino, συνιδρυτή της διαδικτυακής τηλεόρασης Walter Presents του Channel 4. Ο Luzzolino σε πρόσφατο συμπόσιο ανέφερε ότι βρισκόμαστε στη μέση ενός φοβερού πολέμου μεταξύ της παραδοσιακής τηλεόρασης και των υπηρεσιών βίντεο συνεχούς ροής (streaming services) μέχρι να επέλθει ο γάμος και η συμφιλίωση των δύο πλευρών. Σε πέντε χρόνια η ενσωμάτωση των streaming services στην τηλεόραση θα έχει ολοκληρωθεί κατά τουλάχιστον 75%. Ορισμένα τηλεοπτικά κανάλια θα μπούν σε κοινοπραξίες με τους γίγαντες του διαδικτύου και θα αγοράσουν άλλα κανάλια, καθώς μόνο έτσι οι νέοι πάροχοι, όπως το Netflix θα μπορέσουν να διαμορφώσουν το δημόσιο διάλογο.

Η ελληνική τηλεοπτική πραγματικότητα σε κρίση

Σε κάθε περίπτωση όλα τα στοιχεία και οι τάσεις δείχνουν ότι έχει ακόμη ενδιαφέρον να επενδύσει κάποιος στη τηλεόραση και στην ευρύτερη οπτικοακουστική βιομηχανία και ιδιαίτερα σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα, όπου παρατηρείται έντονο πρόβλημα δημογραφικής γήρανσης, χρόνιας οικονομικής επιβάρυνσης των πολιτών, καθώς και απουσία παραγωγής πρωτότυπου περιεχομένου στα ελληνικά από διεθνείς παίχτες στην τηλεοπτική αγορά.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι όλα είναι ρόδινα και ότι πρέπει να κρύψουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Η ελληνική τηλεοπτική πραγματικότητα, και αυτό αφορά και την περίπτωση της ΕΡΤ, βρίσκεται σε διπλή κρίση: Από τη μία εκείνη που έχουν προκαλέσει συσσωρευμένες παθογένειες, στρεβλώσεις και ανεπάρκειες ετών. Από την άλλη εκείνη που γεννούν οι προκλήσεις της νέας, ψηφιακής εποχής, στην οποία η ήδη βεβαρυμμένη ελληνική τηλεόραση καλείται ταχύτατα να προσαρμοστεί.

Θα ήταν, αν όχι λάθος, πάντως σίγουρα αντιπαραγωγικό να διαχωρίσουμε τις δύο κρίσεις. Ναι, να μελετήσουμε τις αιτίες που οδήγησαν τους λειτουργούς και τους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών σε παρωχημένες λογικές ή ενίοτε ακόμη και σε ρόλους επικίνδυνους για τη δημοκρατία. Ναι, να αναζητήσουμε τις διαδικασίες που καταδίκασαν και καταδικάζουν το ελληνικό τηλεοπτικό περιεχόμενο σε μια πορεία δραματικής παρακμής. Ναι, να αναρωτηθούμε για τους λόγους που η τηλεοπτική δημόσια σφαίρα εκδηλώνει συμπτώματα διακρίσεων, αποκλεισμών και φτήνιας.

Αν όμως το όραμα και ο στόχος είναι να μπουν τα θεμέλια για το ξεπέρασμα της κρίσης είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να εκμεταλλευθούμε τη μεγάλη ευκαιρία που αναδύεται με αφορμή και την ιστορικής σημασίας ολοκλήρωση της διαδικασίας αδειοδότησης. Να αναζητήσουμε λύσεις στα παλιά προβλήματα μέσα από τις προκλήσεις της νέας εποχής. Κοιτάζοντας κυρίως μπροστά, λαμβάνοντας ρυθμιστικές πρωτοβουλίες και ενθαρρύνοντας αναπτυξιακές λογικές, θεμελιώνοντας ένα υγιές -αυτήν τη φορά- πέρασμα της τηλεόρασης στην νέα ψηφιακή της εποχή.

Η ελληνική τηλεοπτική πραγματικότητα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο μεταίχμιο και ο χρόνος πιέζει. Μαζί της υποφέρει και η εγχώρια κινηματογραφική παραγωγή παρά το πείσμα της κοινότητας των κινηματογραφιστών να καταθέσουν ψυχή και ταλέντο απέναντι σε ένα εχθρικό περιβάλλον χρηματοδότησης και φορολογίας ή/ και διακριτικής ανοχής (πχ. περίπτωση της υποχρέωσης των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών για επανεπένδυση του 1,5% στην κινηματογραφική παραγωγή). Σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να βλέπουμε το μέλλον πιο αισιόδοξα; Και εδώ η απάντηση είναι καταφατική με την προοπτική της ανάγνωσης των νέων δεδομένων και της λήψης των απαιτούμενων μέτρων και δράσεων.

 

Διαβάστε περισσότερα εδώ: https://www.amna.gr/mobile/article/262854/Arthro-L-Kretsou-sto-APE-MPE-Meta-tis-Tileoptikes-Adeies-ti-Bimata-mprosta

3
Jun

ΕΕ: Η ελάφρυνση χρέους που θα προσφερθεί στην Ελλάδα θα είναι

Posted by / ΝΕΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ

Η ευρωζώνη θα καταρτίσει ένα σχέδιο ελάφρυνσης του κρατικού χρέους της Ελλάδας το οποίο θα είναι αξιόπιστο για τις αγορές και θα συνίσταται στην επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δόσεων των δανείων που χορηγήθηκαν στο πλαίσιο του δεύτερου προγράμματος στήριξης της χώρας, δήλωσε ο πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς το Σάββατο.

Ο Σεντένο παραχώρησε συνέντευξη στο Ρόιτερς μετά τις συνομιλίες, το πρωί του Σαββάτου, μεταξύ αξιωματούχων της ευρωζώνης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στο περιθώριο της συνόδου των υπουργών Οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών της Ομάδας των Επτά (G7) στο θέρετρο Ουίσλερ του Καναδά.

Στόχος των συνομιλιών ήταν να εξασφαλιστεί στήριξη την ύστατη στιγμή από το ΔΝΤ ως προς την προσφορά ελάφρυνσης του χρέους της Ελλάδας που θα κάνει η ευρωζώνη, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα θεωρηθεί αξιόπιστη από τις αγορές και θα προσελκύσει επενδυτές στην Ελλάδα μετά το τέλος του προγράμματος την 20ή Αυγούστου.

Δεν υπήρξε συμφωνία το Σάββατο. Η ευρωζώνη και το ΔΝΤ σκοπεύουν να συνεχίσουν τις συνομιλίες την εβδομάδα που ξεκινά αύριο Δευτέρα, ώστε να είναι έτοιμη προς έγκριση μια συμφωνία την 21η Ιουνίου, όταν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θέλουν να οριστικοποιήσουν τις λεπτομέρειες του πακέτου ελάφρυνσης χρέους.

«Συνεχίζουμε να εργαζόμαστε μαζί με το ΔΝΤ, έχουν προγραμματιστεί συναντήσεις ενόψει της 21ης Ιουνίου και όλοι θα πρέπει να είναι απόλυτα βέβαιοι ότι η απόφαση (για την ελάφρυνση χρέους) θα δώσει στην Ελλάδα πρόσβαση στις αγορές (…) από την 20ή Αυγούστου» και πέρα, τόνισε ο Σεντένο, ο πορτογάλος υπουργός Οικονομικών.

Έπειτα από τρία προγράμματα στήριξης από το 2010, τα κράτη μέλη της ευρωζώνης είναι σήμερα οι βασικοί πιστωτές της Αθήνας, με το ύψος των δανειακών χορηγήσεων να έχει φθάσει τα 230 δισεκατομμύρια ευρώ. Το ΔΝΤ είχε συμμετάσχει στα δύο πρώτα προγράμματα, αλλά αρνήθηκε να πάρει μέρος στο τρίτο, έως ότου η ευρωζώνη και το Ταμείο να συμφωνήσουν για το πώς το ελληνικό χρέος, που βρίσκεται σήμερα στο 179% του ΑΕΠ, να γίνει βιώσιμο.

Αν δεν υπάρξει ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας από την ευρωζώνη οι επενδυτές δεν θα επιστρέψουν στη χώρα διότι θα ανησυχούν για τα δημοσιονομικά της, επιχειρηματολογεί το ΔΝΤ.

Τα συστατικά του πακέτου
Υπάρχει συμφωνία του ΔΝΤ και της ευρωζώνης πως δεν θα υπάρξει «κούρεμα» (μείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους) αλλά μόνο επιμήκυνση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής των τοκοχρεολυσίων.

Τον Μάιο του 2016 η ευρωζώνη είχε υποσχεθεί να επιμηκύνει τον χρόνο αποπληρωμής των δανείων και των περιόδων χάριτος ώστε οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας για τον σκοπό αυτό να μείνουν κάτω από το 15% του ΑΕΠ μετά το 2018 και μεσοπρόθεσμα και κάτω από το 20% κατόπιν.

Τον Ιούνιο του 2017, υπό την ισχυρή πίεση του ΔΝΤ, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης γνωστοποίησαν ότι είναι έτοιμοι να παρατείνουν τις περιόδους χάριτος και αποπληρωμής των δανείων εντός ενός φάσματος που κυμαίνεται από μηδέν έως δεκαπέντε χρόνια. Οι μέσοι χρόνοι αποπληρωμής είναι σήμερα 32 χρόνια.

Πολλοί διαμορφωτές πολιτικής στην ΕΕ θεωρούν ότι η έγκριση του ΔΝΤ στο πακέτο ελάφρυνσης του χρέους αποτελεί κλειδί για την αξιοπιστία του στα μάτια των αγορών. Ο Σεντένο δεν συμφωνεί. «Δεν θα το έθετα κατ’ αυτόν τον τρόπο», είπε.

«Νομίζω ότι ο κόσμος θα είναι σε θέση να διαβάσει το οριστικό πακέτο που θα συμφωνηθεί και το ΔΝΤ θα συμμετάσχει στο μέλλον όπως κι αν έχει, λόγω της τεράστιας οικονομικής δέσμευσης που έχει κάνει το ΔΝΤ στην Ελλάδα ήδη», εξήγησε.

Σύμφωνα με τον Σεντένο το πακέτο επιμήκυνσης της περιόδου αποπληρωμής του χρέους που θα προταθεί θα αφορά αποκλειστικά το δεύτερο πρόγραμμα (131 δισεκ. ευρώ).
«Συνεχίζουμε να εργαζόμαστε εντός των συμφωνηθεισών γραμμών. Αυτό σημαίνει ότι όσον αφορά τα δάνεια του ΕΜΧΣ (σ.σ. του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) η επιμήκυνση μπορεί να φθάσει έως και τα 15 χρόνια. Αυτό είναι που συζητείται. Μαζί με άλλα μέτρα για το χρέος τα οποία επίσης θα εξεταστούν τώρα».

Τα άλλα μέτρα στα οποία αναφερόταν ο Σεντένο αφορούν την αντικατάσταση των ακριβότερων δανειακών χορηγήσεων του ΔΝΤ στην Ελλάδα με φθηνότερες από την ευρωζώνη, την επιστροφή των κερδών των κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης από τα ελληνικά κρατικά ομόλογα στο ελληνικό δημόσιο, και τη σύνδεση της αποπληρωμής των δόσεων του χρέους με τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.

Το ΔΝΤ εισηγείται οι περίοδοι χάριτος και αποπληρωμής των δανειακών χορηγήσεων του ΕΜΧΣ να επιμηκυνθούν στα 15 χρόνια, το ανώτατο όριο. Προτείνει επίσης να παρατείνονται αυτόματα, επ’ αόριστον εάν χρειάζεται, για να διασφαλίζεται ότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας για την κάλυψη των δανειακών της αναγκών να μένει κάτω από το 20% του ΑΕΠ.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ.

 

Προσφατα αρθρα

Αρχειο

Κατηγοριες

June 2018
M T W T F S S
« May   Jul »
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930  
Comodo SSL