26/07/2016

Η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών των ασφαλιστικών στην ΕΕ.Το καθεστώς της ελεύθερης άσκησης των ασφαλιστικών δραστηριοτήτων από ασφαλιστική επιχείρηση σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση βασίζεται στα άρθρα 49 επ. της Συνθήκης της Ε.Ε., τα οποία καθιερώνουν την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των υπηρεσιών, που αποτελεί μία εκ των τεσσάρων θεμελιωδών αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1).

Η αρχή αυτή θεμελιώνει για τους ενδιαφερόμενους δικαιώματα, τα οποία οι εθνικές αρχές υποχρεούνται να σέβονται και να διαφυλάσσουν, μη εφαρμόζοντας κάθε αντίθετη διάταξη του εσωτερικού δικαίου, είτε πρόκειται για νομοθετικές είτε για διοικητικές διατάξεις, συμπεριλαμβανομένων των μεμονωμένων και συγκεκριμένων διοικητικών πράξεων.

Με τις τρίτες Οδηγίες 92/49/ΕΟΚ και 92/96/ΕΟΚ (2) ολοκληρώθηκε η εγκαθίδρυση της εσωτερικής αγοράς στον ασφαλιστικό τομέα και θεσπίζεται ενιαίο καθεστώς χορήγησης άδειας και χρηματοοικονομικού ελέγχου της ασφαλιστικής επιχείρησης από το κράτος μέλος στο οποίο διαθέτει την εταιρική της έδρα (κράτος μέλος προέλευσης). Σύμφωνα με το καθεστώς που θεσπίζεται από τις Οδηγίες αυτές, η χρηματοοικονομική εποπτεία των ασκούμενων από την ασφαλιστική επιχείρηση δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων που ασκούνται υπό καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, ανήκει πάντοτε στην αποκλειστική αρμοδιότητα του κράτους μέλους προέλευσης της ασφαλιστικής επιχείρησης (3).

Με την Οδηγία 2009/138 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25.11.2009 σχετικά με την ανάληψη και την άσκηση δραστηριοτήτων ασφάλισης και αντασφάλισης (Φερεγγυότητα ΙΙ), εγένοντο αλλαγές στην πρώτη, δεύτερη και τρίτες Οδηγίες, και καθορίστηκε ένα ενιαίο νομικό πλαίσιο για την άσκηση ασφαλιστικών δραστηριοτήτων από τις ασφαλιστικές και τις αντασφαλιστικές επιχειρήσεις σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά, το οποίο θα διευκολύνει την κάλυψη κινδύνων και υποχρεώσεων που ευρίσκονται στην Κοινότητα από ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές επιχειρήσεις που έχουν την έδρα τους στην Κοινότητα.

[expander_maker more=”Διαβάστε περισσότερα” less=”Διαβάστε λιγότερα”]Η καθιέρωση του νομικού αυτού πλαισίου εγένετο για να διευκολυνθεί η ανάληψη και η άσκηση ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών δραστηριοτήτων και προς τον σκοπό αυτό κρίθηκε αναγκαίο να καταργηθούν οι σημαντικότερες διαφορές μεταξύ των δικαίων των κρατών μελών όσον αφορά στους κανόνες στους οποίους υπόκεινται οι ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα, οι διατάξεις των άρθρων 147 έως 152 της Οδηγίας αναφέρονται στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών από ασφαλιστικές επιχειρήσεις.

Η παραπάνω Οδηγία μεταφέρθηκε στο ελληνικό δίκαιο με τον ν. 4364/2016 (ΦΕΚ Α’ 13/5.2.2016) με ισχύ από 1.1.2016 και οι κανόνες για ελεύθερη παροχή υπηρεσιών προβλέπονται στα άρθρα 117 (αντιστοιχία άρθρου 147 της Οδηγίας 2009/138/ΕΚ), 118 (αντιστοιχία άρθρου 148 της Οδηγίας 2009/138/ΕΚ), 119 (αντιστοιχία άρθρου 149 της Οδηγίας 2009/138/ΕΚ), 120 (αντιστοιχία άρθρων 150, 151 και 152 της Οδηγίας 2009/138/ΕΚ).

Η ενσωμάτωση με τον ν. 4364/2016 της Οδηγίας 2009/138/ΕΚ, καθώς και άλλων Οδηγιών, που αναφέρονται στον τίτλο του, σκοπό έχει την υιοθέτηση νέας προσέγγισης και μεθόδων άσκησης της εποπτείας των πρωτασφαλιστικών και αντασφαλιστικών επιχειρήσεων από τις αρμόδιες εποπτικές αρχές και αποτελεί -με ορισμένες προσαρμογές- και ενσωμάτωση του νέου αντιστοίχου πλαισίου «Φερεγγυότητα ΙΙ». Για την ασφάλεια δικαίου, αλλά και για λόγους σαφήνειας προς διευκόλυνση του έργου τόσο των εποπτευομένων όσο και των εποπτικών αρχών, προκρίθηκε η λύση της ενσωμάτωσης σε ένα νέο νομοθετικό κείμενο των βασικών διατάξεων των ανωτέρω Οδηγιών σε αντικατάσταση του βασικού ιδιωτικοασφαλιστικού νομοθετήματος, ήτοι του ν. δ. 400/1970 και των εξαιρετικά αναλυτικών και εξειδικευμένων και τεχνικών διατάξεων των Οδηγιών σε αποφάσεις των αρμοδίων εποπτικών αρχών που θα εκδοθούν κατ’ εξουσιοδότηση του νόμου αυτού (4).

Στο κεφάλαιο Β του Πρώτου μέρους του ανωτέρω νόμου (άρθρ. 10 – 18), γίνεται αναφορά στις δραστηριότητες ασφάλισης και αντασφάλισης που ρυθμίζονται από τον νόμο. Μεταξύ άλλων, στο εν λόγω κεφάλαιο και συγκεκριμένα στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 προβλέπεται ότι απαγορεύεται η άσκηση ασφάλισης χωρίς προηγούμενη άδεια, η οποία είναι ενιαία και ισχύει για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στο κεφάλαιο Γ (άρθρ. 19 – 28) εκτίθενται αναλυτικά οι γενικοί κανόνες εποπτείας σύμφωνα με τις προβλέψεις της Οδηγίας 2009/138/ΕΚ, κατά τους οποίους κανόνες, η Εποπτική Αρχή που έχει εκδόσει την άδεια λειτουργίας ασκεί χρηματοοικονομική εποπτεία στις επιχειρήσεις που καταλαμβάνονται από το πεδίο εφαρμογής.

Στο Κεφάλαιο Δ (άρθρ. 29 – 47) προβλέπονται οι προϋποθέσεις διακυβέρνησης ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών επιχειρήσεων. Τα άρθρα 38 – 42 του Κεφαλαίου Δ συνθέτουν τον τρίτο πυλώνα του νέου νομοθετικού πλαισίου φερεγγυότητας των ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών επιχειρήσεων. Το πλέγμα των συγκεκριμένων διατάξεων αποβλέπει στην επίτευξη διαφάνειας και αξιοπιστίας στον τομέα της ιδιωτικής ασφάλισης μέσω της δημοσιοποίησης εκτεταμένων στοιχείων της φερεγγυότητας και της χρηματοοικονομικής τους κατάστασης με αποδέκτη όχι μόνο τον επόπτη, αλλά και το ευρύτερο κοινό (πχ. καταναλωτές, διαμεσολαβητές, μετόχους, μελλοντικούς επενδυτές), επιτρέποντας επιπλέον συγκρίσεις μεταξύ δραστηριοποιουμένων εταιρειών.

Στο κεφάλαιο ΣΤ (άρθρ. 50 – 106) προβλέπονται κανόνες για την αποτίμηση των στοιχείων του ενεργητικού και παθητικού, τις τεχνικές προβλέψεις, τα ίδια κεφάλαια, την κεφαλαιακή απαίτηση φερεγγυότητας, την ελάχιστη κεφαλαιακή απαίτηση και τους επενδυτικούς κανόνες.

Στο κεφάλαιο Ζ (άρθρ. 107 – 114) προβλέπονται κανόνες που αφορούν στην περίπτωση οικονομικής δυσχέρειας ή ασυνήθιστης κατάστασης ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών επιχειρήσεων.

Στο κεφάλαιο Α του Δευτέρου μέρους (άρθρ. 145 – 154) προβλέπονται οι όροι των συμβολαίων πρωτασφάλισης.

Στο κεφάλαιο Α του Τρίτου μέρους περιέχονται διατάξεις σχετικά με την εποπτεία ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών επιχειρήσεων που ανήκουν σε Όμιλο (άρθρ. 170 – 219).

Στο κεφάλαιο Α του Τέταρτου μέρους προβλέπονται διατάξεις για την εξυγίανση και εκκαθάριση των ασφαλιστικών επιχειρήσεων.

Στο κεφάλαιο Β του Τέταρτου μέρους (άρθρ. 222 – 234) προβλέπονται τα μέτρα εξυγίανσης, τα οποία λαμβάνονται από την Εποπτική Αρχή με σκοπό είτε την αντιμετώπιση προβλημάτων προληπτικής εποπτείας είτε την εξυγίανση των ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Ειδικότερα, στο άρθρο 223 αναφέρονται οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη από την Εποπτική Αρχή για την υιοθέτηση μέτρων εξυγίανσης και την επιλογή των καταλληλοτέρων από αυτά.

Στα άρθρα 224 και 225 προβλέπονται οι περιπτώσεις κατά τις οποίες η Εποπτική Αρχή δύναται να διορίσει διαχειριστή σε ασφαλιστική επιχείρηση με απώτερο σκοπό την εξυγίανση της επιχείρησης, καθώς και τα καθήκοντα και αρμοδιότητες του διαχειριστή. Στο άρθρο 227 προβλέπεται η αύξηση κεφαλαίου, είτε με εντολή της Εποπτικής Αρχής προς τη διοίκηση είτε με απόφαση διαχειριστή που τοποθετείται στην επιχείρηση κατόπιν εντολής της Εποπτικής Αρχής, ως μέτρο εξυγίανσης μιας ασφαλιστικής επιχείρησης με προφανή σκοπό τη βελτίωση των δικαιωμάτων των πιστωτών και αντισυμβαλλομένων της επιχείρησης. Το μέτρο αυτό διαφοροποιείται από την αύξηση των τεχνικών προβλέψεων ως μέτρο προληπτικής εποπτείας που διατάσσεται από την Εποπτική Αρχή, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 67 του νόμου. Στο άρθρο 228 προβλέπεται η υποχρεωτική μεταβίβαση χαρτοφυλακίου ως σοβαρό μέτρο εξυγίανσης που λαμβάνεται κατόπιν απόφασης της Εποπτικής Αρχής σε περίπτωση που η επιχείρηση οδηγείται σε αφερεγγυότητα.

Από τα παραπάνω εκτιθέμενα είναι προφανές ότι με κανόνες που είναι πλέον ενιαίοι σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει αλλάξει σημαντικά το πλαίσιο της εποπτείας από εποπτικές αρχές του κράτους καταγωγής της χρηματοοικονομικής θέσης και των δραστηριοτήτων των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, έτσι ώστε η ανάκληση της άδειας λειτουργίας μιας ασφαλιστικής επιχείρησης να αποτελεί το έσχατο, αλλά και απομακρυνόμενο πιθανό μέτρο.

Τούτο δε διότι, τόσο η εξειδικευμένη και εντατική εποπτεία της χρηματοοικονομικής κατάστασης μιας ασφαλιστικής επιχείρησης από την Εποπτική Αρχή του κράτους καταγωγής, όσο και τα μέτρα εξυγίανσης που θεσπίστηκαν, αποτρέπουν το ενδεχόμενο μία ασφαλιστική επιχείρηση να οδηγηθεί σε ανάκληση της άδειας λειτουργίας της. Για να οδηγηθεί μία ασφαλιστική επιχείρηση σε ανάκληση της άδειας λειτουργίας της θα πρέπει να έχουν εξαντληθεί και να έχουν καταστεί ατελέσφορα τα μέτρα εξυγίανσης, λαμβανομένου υπόψη ότι μεταξύ των μέτρων αυτών περιλαμβάνεται και η κατ’ εντολήν της Εποπτικής Αρχής μεταφορά του χαρτοφυλακίου σε άλλη ασφαλιστική επιχείρηση.

Η άσκηση ασφαλιστικών δραστηριοτήτων από μια ασφαλιστική επιχείρηση με έδρα καταγωγής σε χώρα της ευρωπαϊκής ένωσης, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση είτε σε ορισμένα κράτη μέλη αυτής, δεν διαφοροποιεί τον κανόνα της εποπτείας από την Εποπτική Αρχή του κράτους καταγωγής, τόσο από πλευράς άσκησης των δραστηριοτήτων της όσο και από πλευράς της χρηματοοικονομικής της κατάστασης. Η άσκηση των δραστηριοτήτων υπό το καθεστώς της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, όπως προαναφέρθηκε, και σε εφαρμογή των ανωτέρω Οδηγιών, δεν μπορεί να περιορισθεί σε κανένα κράτος μέλος υποδοχής, λαμβανομένου υπόψη ότι η ληφθείσα άδεια άσκησης ασφαλιστικής επιχείρησης, όπως προαναφέρθηκε, ισχύει από της εκδόσεώς της σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εφόσον η ασφαλιστική επιχείρηση επιθυμεί να ασκήσει δραστηριότητες σε άλλο κράτος μέλος, είναι ελεύθερη, αφού προηγουμένως τηρήσει τις υποχρεώσεις ενημέρωσης της Εποπτικής Αρχής της, η οποία εν συνεχεία ενημερώνει με τα προβλεπόμενα στοιχεία την Εποπτική Αρχή της χώρας υποδοχής. Ειδικά δε για την άσκηση της ασφαλιστικής δραστηριότητας στον κλάδο 10 «ασφάλιση αστικής ευθύνης από χερσαία αυτοκίνητα οχήματα», η ασφαλιστική επιχείρηση υποχρεούται αφενός να ορίσει ειδικό αντιπρόσωπο (φυσικό ή νομικό πρόσωπο) στο κράτος υποδοχής, για να αντιπροσωπεύσει αυτήν έναντι των προσώπων που υπέστησαν ζημίες και θα μπορούσαν να προβάλουν αξίωση αποζημίωσης, συμπεριλαμβανομένης και της ικανοποίησης των αξιώσεων αυτών, καθώς και για την εκπροσώπηση αυτής ενώπιον των δικαστηρίων και των αρχών, αφετέρου να εγγραφεί στο γραφείο Διεθνούς ασφάλισης και στο ταμείο εγγυήσεων του κράτους μέλους υποδοχής (άρθρ. 147, 148, 150, 151, 152 Οδηγίας 2009/138/ΕΚ) (5) .

Για την Ελλάδα, σύμφωνα με το άρθρο 120 ν. 4364/2016, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις με καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών οφείλουν να εγγραφούν στο Γραφείο Διεθνούς Ασφάλισης και στο Επικουρικό Κεφάλαιο, και να καταβάλλουν τις προβλεπόμενες από τον κ.ν. 489/1976 για την επίτευξη του σκοπού του (άρθρο 20) εισφορές, οι οποίες καταβάλλονται αποκλειστικά και μόνο για τους κινδύνους του κλάδου 10 και υπολογίζονται υποχρεωτικά επί της ίδιας βάσης με τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις που καλύπτουν τους ίδιους κινδύνους και έχουν λάβει άδεια από την Τράπεζα της Ελλάδος και δραστηριοποιούνται με εγκατάσταση στην Ελλάδα.

Μετά την τήρηση των ανωτέρω διαδικασιών και από την ημερομηνία κατά την οποία ενημερώνεται από την Εποπτική Αρχή καταγωγής της σχετικά με την κοινοποίηση των πληροφοριών που απαιτούνται από το άρθρο 147 της Οδηγίας και 117 ν. 4364/2016, και χωρίς καμία άλλη περαιτέρω διαδικασία, διατύπωση ή έγκριση, η εν λόγω ασφαλιστική επιχείρηση μπορεί να ασκεί ελευθέρως και ακωλύτως την ασφαλιστική της δραστηριότητα στο κράτος μέλος υποδοχής. Σημειώνεται ότι με το άρθρο 18 του ν. 4364/2016 (άρθρ. 21 Οδηγίας 2009/138/ΕΚ) ο καθορισμός του ύψους των ασφαλίστρων από τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις, συνεπώς και τις επιχειρήσεις με καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, είναι απελευθερωμένος και δεν υπόκειται σε κανένα περιορισμό και έγκριση, και διαμορφώνεται σύμφωνα με τις τεχνοοικονομικές ανάγκες της κάθε επιχείρησης.

Συμπεράσματα

Εν κατακλείδι, και με βάση τα όσα εκτέθησαν, καθίσταται σαφές ότι η άσκηση ασφαλιστικής δραστηριότητας με το καθεστώς της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών σε χώρα υποδοχής, δεν διαφοροποιείται σε σχέση με την άσκηση ασφαλιστικών δραστηριοτήτων από ασφαλιστικές επιχειρήσεις με άδεια και καταγωγή από τη χώρα που αυτή δραστηριοποιείται.

Δεν επιτρέπεται από το ενωσιακό δίκαιο, το οποίο ήδη ενσωματώθηκε πλήρως στην Ελλάδα με τον ν. 4364/2016, να τίθεται κανένας αντίθετος περιορισμός, ενώ εξάλλου δεν είναι δυνατή, κατά ρητή επιταγή των άνω Οδηγιών, η οποιαδήποτε νομοθετική ή διοικητική παρέμβαση ή διοικητικό μέτρο, ακόμη και μεμονωμένη και συγκεκριμένη διοικητική πράξη, που να περιορίζει την ελεύθερη παροχή ασφαλιστικών υπηρεσιών στο κράτος μέλος υποδοχής.

Η συμμετοχή στο ταμείο εγγυήσεων του κράτους μέλους υποδοχής, και για την Ελλάδα στο Επικουρικό Κεφάλαιο του κ.ν. 489/1976, αποτελεί υποχρέωση για την έναρξη της άσκησης της δραστηριότητας της ασφαλιστικής επιχείρησης.

Η οικονομική θέση του ταμείου εγγυήσεων κάθε κράτους μέλους, και για την Ελλάδα του Επικουρικού Κεφαλαίου, είναι αδιάφορη ως προς τη δυνατότητα και νομιμότητα άσκησης της ασφαλιστικής της δραστηριότητας, ούτε μπορεί με βάση τις ρητές διατάξεις των Οδηγιών και του νόμου, να αποτελέσει εφαλτήριο για την επιβολή νομοθετικού ή διοικητικού μέτρου για τον περιορισμό αυτής της δραστηριότητας, λαμβανομένης άλλωστε υπόψη και της αρχής της ίσης μεταχείρισης των ασφαλιστικών εταιρειών στον ευρωπαϊκό χώρο και τη συνεπεία αυτής μη δυνατότητα διαφορετικής μεταχείρισης των ασφαλιστικών επιχειρήσεων με κριτήριο τη χώρα που έλκουν την καταγωγή τους και ενώ όλες οι δραστηριοποιούμενες σε κάθε κράτος μέλος ασφαλιστικές επιχειρήσεις συμμετέχουν με τις ίδιες εισφορές στο ταμείο εγγυήσεων και για την Ελλάδα στο Επικουρικό Κεφάλαιο.

[1] Ελεύθερη διακίνηση προσώπων, ελεύθερη διακίνηση αγαθών, ελεύθερη διακίνηση υπηρεσιών και ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων.

[2] Είχαν προηγηθεί η πρώτη Οδηγία 73/239/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 24.7.1973, και η δεύτερη Οδηγία 88/357/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 22.6.1988 για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με την πρωτασφάλιση, εκτός της ασφάλειας ζωής, και η θέσπιση των διατάξεων που σκοπό έχουν να διευκολύνουν την πραγματική άσκηση της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών.

[3] Βλ. ερμηνευτική ανακοίνωση της Επιτροπής «Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και γενικό συμφέρον στον ασφαλιστικό τομέα [2000/C43/03], Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων 16.2.2000 C 43/5 επ.)

[4] Αιτιολογική έκθεση επί του σχεδίου του νόμου 4364/2016.

[5] Η υποχρεωτική σύσταση των οργανισμών εγγύησης των αποζημιώσεων αστικής ευθύνης από χερσαία αυτοκίνητα οχήματα – κλάδος 10, θεσπίσθηκε από το άρθρο 1 § 4 της Οδηγίας 84/5/ΕΟΚ. Η μεταφορά της στο ελληνικό δίκαιο εγένετο με το π.δ. 237/1986 (κωδικοποίηση 489/1976), και με το άρθρο 16 συνεστήθη το Επικουρικό Κεφάλαιο Ασφάλισης από ατυχήματα αυτοκινήτων, με τα επόμενα δε άρθρα καθορίσθηκαν οι όροι λειτουργίας του και οι προϋποθέσεις αποζημιώσεων.

* Ο Νίκος Τσουτσάνης είναι Δικηγόρος, Εταίρος και Διαχειριστής της Δικηγορικής Εταιρείας «ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΤΣΑΝΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ».

Πηγή:link[/expander_maker]

Σε ισχύ τα συμβόλαια της Grand μέχρι τη λήξη τους, μετά το «κανόνι» της μητρικής με έδρα το Γιβραλτάρ.Για την καταβολή αποζημιώσεων η εταιρεία θα προχωρήσει σε νέα ενημέρωση αμέσως μετά τον διορισμό προσωρινού εκκαθαριστή

Στη Βουλή η δικογραφία για τις φρεγάτες τύπου S – Ελέγχεται ο Παπαντωνίου.Η Ε. Ράικου έδωσε εντολή να διαβιβαστεί στη Βουλή αντίγραφο της δικογραφίας, προκειμένου να διερευνηθούν τυχόν ευθύνες του τότε υπουργού Εθνικής Άμυνας, Γιάννου Παπαντωνίου.

Ποινική δίωξη θα ασκηθεί σε βάρος του πρώην γενικού γραμματέα Οικονομικού Σχεδιασμού και Αμυντικών Επενδύσεων του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, Σπυρίδωνα Τραυλού και ακόμη σε βάρος 10 μελών της επιτροπής διαπραγματεύσεων, για απιστία περί την υπηρεσία με τις επιβαρυντικές διατάξεις, καθώς η ζημιά που προκλήθηκε υπερβαίνει το ποσό των 150.000 ευρώ (κακούργημα).  Σύμφωνα με τις εισαγγελικές αρχές, η ζημιά που έχει προκληθεί στην περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 30 εκατ. ευρώ.

Η ποινική δίωξη αφορά τη σύμβαση 010Β/03/6.2.2003 για τον εκσυγχρονισμό μέσης ζωής έξι φρεγατών τύπου «S» του Πολεμικού Ναυτικού. Η σύμβαση υπογράφηκε μεταξύ της εταιρείας Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. ως κύριου αναδόχου (και υποκατασκευαστή την εταιρεία THALES NEDER LAND B.V.) και του υπουργείου Εθνική Άμυνας.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ

Περαιτέρω αύξηση των «κόκκινων δανείων» το 2016 προβλέπει η Τράπεζα της Ελλάδος.Περαιτέρω αύξηση των κόκκινων δανείων (μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων) για εφέτος προβλέπει η «Επισκόπηση του Ελληνικού Χρηματοπιστωτικού Συστήματος» της Τραπέζης της Ελλάδος που δόθηκε σήμερα για πρώτη φορά στη δημοσιότητα.

Όπως επισημαίνει η ΤτΕ στο βαθμό που οι τράπεζες δεν προβούν σε αναδιαρθρώσεις των χαρτοφυλακίων τους, (π.χ. περιορισμός του κόστους εξυπηρέτησης των δανείων μέσω της αναχρηματοδότησης υφιστάμενων δανείων με ευνοϊκότερο για τις εταιρίες επιτόκιο, ανταλλαγή εταιρικού χρέους με μετοχικό κεφάλαιο), τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα αναμένεται να αυξηθούν και κατά τη διάρκεια του 2016, ακόμη στην περίπτωση ομαλοποίησης των μακροοικονομικών συνθηκών, δεδομένου ότι έχει παρατηρηθεί ιστορικά χρονική υστέρηση μεταξύ της θετικής αναστροφής του μακροοικονομικού περιβάλλοντος, και της μείωσης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων.

Η Τράπεζα της Ελλάδος εκτιμά ότι ο πιστωτικός κίνδυνος και η περαιτέρω επιδείνωση της ποιότητας του δανειακού χαρτοφυλακίου αποτελεί τη σημαντικότερη πηγή αστάθειας του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

[expander_maker more=”Διαβάστε περισσότερα” less=”Διαβάστε λιγότερα”]Συγκεκριμένα, η ποιότητα του χαρτοφυλακίου δανείων των ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων εξακολουθεί να επιδεινώνεται από την αρχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης μέχρι και σήμερα. Οι δυσμενείς μακροοικονομικές συνθήκες οδήγησαν σε ονομαστικές περικοπές μισθών, στην αύξηση της ανεργίας, στην αύξηση του ποσοστού των εργαζομένων σε θέσεις μερικής απασχόλησης και σε πιο ευέλικτες μορφές εργασίας. Οι παραπάνω εξελίξεις σε συνδυασμό με την αύξηση των φορολογικών υποχρεώσεων συνέβαλαν στη σημαντική μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος καθώς και στην αποδυνάμωση της ικανότητας αποπληρωμής των δανειακών υποχρεώσεων των νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Επιπροσθέτως, η επιβολή ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων από τις 28.6.2015, παρά τις όποιες ενέργειες χαλάρωσης των αρχικών περιορισμών, έχει δυσχεράνει την οικονομική δραστηριότητα. Αποτέλεσμα ήταν η συνιστώσα της οικονομικής δραστηριότητας που αφορά τις επενδύσεις να επιδεινωθεί σημαντικά.

Ως αποτέλεσμα των προαναφερθεισών εξελίξεων, ο λόγος των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων προς το σύνολο των ανοιγμάτων σε ατομική βάση αυξήθηκε και διαμορφώθηκε στο 44,2% το 2015 έναντι 39,9% το 2014. Η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω καθώς το πρώτο τρίμηνο του 2016 ο λόγος των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων προς το σύνολο των ανοιγμάτων σε ατομική βάση αυξήθηκε και διαμορφώθηκε στο 45,1%.

Δεδομένου ότι τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα αποτελούν περισσότερο από το 44% του συνολικού δανειακού χαρτοφυλακίου, με ανάλογα ποσοστά για δάνεια προς νοικοκυριά και επιχειρήσεις, κάθε άλλο παρά εφησυχασμό προκαλούν οι ενδείξεις που προκύπτουν από την ανάλυση.

Συγκεκριμένα, τα ανοίγματα σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών και οι καταγγελμένες απαιτήσεις αποτελούν περίπου το 30% και 44% αντίστοιχα των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων. Η ΤτΕ προειδοποιεί καθώς οι ενδείξεις αυτές αποτελούν ένα στοιχείο έγκαιρης προειδοποίησης για την εξέλιξη του πιστωτικού κινδύνου στις τράπεζες ενώ απαιτείται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, που να καθορίζει συγκεκριμένα εργαλεία για τη διαχείριση των πρόωρων ληξιπρόθεσμων οφειλών

Πηγή:link[/expander_maker]

Verbatim of the remarks made by Mario Draghi:I asked myself what sort of message I want to give to you; I wouldn’t use the word “sell”, but actually I think the best thing I could do, is to give you a candid assessment of how we view the euro situation from Frankfurt.

And the first thing that came to mind was something that people said many years ago and then stopped saying it: The euro is like a bumblebee. This is a mystery of nature because it shouldn’t fly but instead it does. So the euro was a bumblebee that flew very well for several years. And now – and I think people ask “how come?” – probably there was something in the atmosphere, in the air, that made the bumblebee fly. Now something must have changed in the air, and we know what after the financial crisis. The bumblebee would have to graduate to a real bee. And that’s what it’s doing.

The first message I would like to send, is that the euro is much, much stronger, the euro area is much, much stronger than people acknowledge today. Not only if you look over the last 10 years but also if you look at it now, you see that as far as inflation, employment, productivity, the euro area has done either like or better than US or Japan.

Then the comparison becomes even more dramatic when we come to deficit and debt. The euro area has much lower deficit, much lower debt than these two countries. And also not less important, it has a balanced current account, no deficits, but it also has a degree of social cohesion that you wouldn’t find either in the other two countries.

[expander_maker more=”Διαβάστε περισσότερα” less=”Διαβάστε λιγότερα”]That is a very important ingredient for undertaking all the structural reforms that will actually graduate the bumblebee into a real bee.

The second point, the second message I would like to send today, is that progress has been extraordinary in the last six months. If you compare today the euro area member states with six months ago, you will see that the world is entirely different today, and for the better.

And this progress has taken different shapes. At national level, because of course, while I was saying, while I was glorifying the merits of the euro, you were thinking “but that’s an average!”, and “in fact countries diverge so much within the euro area, that averages are not representative any longer, when the variance is so big”.

But I would say that over the last six months, this average, well the variances tend to decrease and countries tend to converge much more than they have done in many years – both at national level, in countries like Portugal, Ireland and countries that are not in the programme, like Spain and Italy.

The progress in undertaking deficit control, structural reforms has been remarkable. And they will have to continue to do so. But the pace has been set and all the signals that we get is that they don’t relent, stop reforming themselves. It’s a complex process because for many years, very little was done – I will come to this in a moment.

But a lot of progress has been done at supranational level. That’s why I always say that the last summit was a real success. The last summit was a real success because for the first time in many years, all the leaders of the 27 countries of Europe, including UK etc., said that the only way out of this present crisis is to have more Europe, not less Europe.

A Europe that is founded on four building blocks: a fiscal union, a financial union, an economic union and a political union. These blocks, in two words – we can continue discussing this later – mean that much more of what is national sovereignty is going to be exercised at supranational level, that common fiscal rules will bind government actions on the fiscal side.

Then in the banking union or financial markets union, we will have one supervisor for the whole euro area. And to show that there is full determination to move ahead and these are not just empty words, the European Commission will present a proposal for the supervisor in early September. So in a month. And I think I can say that works are quite advanced in this direction.

So more Europe, but also the various firewalls have been given attention and now they are ready to work much better than in the past.

The second message is that there is more progress than it has been acknowledged.

But the third point I want to make is in a sense more political.

When people talk about the fragility of the euro and the increasing fragility of the euro, and perhaps the crisis of the euro, very often non-euro area member states or leaders, underestimate the amount of political capital that is being invested in the euro.

And so we view this, and I do not think we are unbiased observers, we think the euro is irreversible. And it’s not an empty word now, because I preceded saying exactly what actions have been made, are being made to make it irreversible.

But there is another message I want to tell you.

Within our mandate, the ECB is ready to do whatever it takes to preserve the euro. And believe me, it will be enough.

There are some short-term challenges, to say the least. The short-term challenges in our view relate mostly to the financial fragmentation that has taken place in the euro area. Investors retreated within their national boundaries. The interbank market is not functioning. It is only functioning very little within each country by the way, but it is certainly not functioning across countries.

And I think the key strategy point here is that if we want to get out of this crisis, we have to repair this financial fragmentation.

There are at least two dimensions to this. The interbank market is not functioning, because for any bank in the world the current liquidity regulations make – to lend to other banks or borrow from other banks – a money losing proposition. So the first reason is that regulation has to be recalibrated completely.

The second point is in a sense a collective action problem: because national supervisors, looking at the crisis, have asked their banks, the banks under their supervision, to withdraw their activities within national boundaries. And they ring fenced liquidity positions so liquidity can’t flow, even across the same holding group because the financial sector supervisors are saying “no”.

So even though each one of them may be right, collectively they have been wrong. And this situation will have to be overcome of course.

And then there is a risk aversion factor. Risk aversion has to do with counterparty risk. Now to the extent that I think my counterparty is going to default, I am not going to lend to this counterparty. But it can be because it is short of funding. And I think we took care of that with the two big LTROs where we injected half a trillion of net liquidity into the euro area banks. We took care of that.

Then you have the counterparty recess related to the perception that my counterparty can fail because of lack of capital. We can do little about that.

Then there’s another dimension to this that has to do with the premia that are being charged on sovereign states borrowings. These premia have to do, as I said, with default, with liquidity, but they also have to do more and more with convertibility, with the risk of convertibility. Now to the extent that these premia do not have to do with factors inherent to my counterparty – they come into our mandate. They come within our remit.

To the extent that the size of these sovereign premia hampers the functioning of the monetary policy transmission channel, they come within our mandate.

So we have to cope with this financial fragmentation addressing these issues.

I think I will stop here; I think my assessment was candid and frank enough.

Thank you.

Source:link[/expander_maker]

Παραιτήσεις και αλλαγές στην Εθνική.Εσωτερικές αντιπαραθέσεις στους κόλπους της διοίκησης της Εθνικής, σε συνδυασμό με τις αλλαγές που προσπαθεί να επιβάλει ο SSM, οδηγούν στην “έξοδο” κορυφαία στελέχη της τράπεζας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, παραίτηση υπέβαλε ο Ζώης Πεπές, ο οποίος ήταν σύμβουλος της Διοίκησης σε θέματα στρατηγικού σχεδιασμού της τράπεζας.

Από έγκυρες πηγές αναφέρεται ότι ο κ. Πεπές, παλαιό στέλεχος της τράπεζας με συνδικαλιστική δράση και θητεία στην ηγεσία της ΟΤΟΕ, βρισκόταν τους τελευταίους μήνες σε σύγκρουση με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Εθνικής Λεωνίδα Φραγκιαδάκη και με το “διευθυντικό κατεστημένο” της τράπεζας.

Αιτία, οι διαφωνίες του με αποφάσεις και οι κινήσεις της που αφορούν μιά μεγάλη γκάμα θεμάτων – από ζητήματα στρατηγικής της τράπεζας, μέχρι τα σχέδια μείωσης προσωπικού και τη διαχείριση κονδυλίων διαφημιστικών δαπανών.

Η “σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι” ήταν η πρόθεση της διοίκησης να υλοποιήσει πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου τουλάχιστον 1.100 εργαζομένων στον όμιλο της Εθνικής.

Πηγή:link

Πηγές ΥΠΟΙΚ: Οι απαντήσεις για το κόστος της διαπραγμάτευσης.Με αναλυτικό σημείωμα κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών επιχειρούν να αποδομήσουν τα επιχειρήματα που διατυπώνονται για το κόστος της διαπραγμάτευσης. Πώς απαντούν σε αντιπολίτευση, Στουρνάρα και… Ρέγκλινγκ

[expander_maker more=”Διαβάστε περισσότερα” less=”Διαβάστε λιγότερα”]2. Είναι τα 86 δισ. ευρώ νέο χρέος;

Τα 86 δισ. ευρώ του νέου δανείου κατανέμονται ως εξής:

– 54 δισ. ευρώ θα πάνε στην αναχρηματοδότηση του παλαιού χρέους. Είναι προφανές ότι αυτό το ποσό δεν αποτελεί νέο χρέος.

– 25 δισ. ευρώ είχαν υπολογιστεί για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Εξ αυτών μόνο τα 5 δισ. ευρώ χρειάστηκαν. Οπότε τα υπόλοιπα 20 δισ. [από τα 25 δισ. ευρώ] δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να θεωρηθούν ως κόστος της διαπραγμάτευσης, εφόσον δεν θα χρησιμοποιηθούν! Αυτό το αναγνωρίζει και ο Γ. Στουρνάρας [Βουλή, 11.07.2016]. Τα 5 δισ. ευρώ χρειάστηκαν διότι οι προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις δεν είχαν εξασφαλίσει τις ανάγκες των τραπεζών -μη επίλυση του ζητήματος των “κόκκινων δανείων”, λανθασμένες προβλέψεις για το 2015 κ.λπ.

– 7 δισ. ευρώ θα πάνε στις ληξιπρόθεσμες οφειλές του ελληνικού δημοσίου. Σε ένα, δηλαδή, προϋπάρχον διαφορετικό χρέος. Πρόκειται ουσιαστικά για την ανταλλαγή ενός χρέους προς τους ιδιώτες με ένα άλλο χρέος προς τους δανειστές. Από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, τα περίπου 4,5 δισ. ευρώ υπήρχαν από το 2014, ενώ είναι σημαντικό να τονιστεί ότι αυτά είναι χρήματα που θα πέσουν στην πραγματική οικονομία, προκαλώντας αύξηση του ΑΕΠ, μειώνοντας, συνεπακόλουθα, τον λόγο χρέους προς ΑΕΠ -εφόσον αυξάνεται ο παρονομαστής ενός κλάσματος, το ίδιο το κλάσμα μειώνεται.

Το σύνολο αυτών των επιμέρους ποσών είναι 86 δισ. ευρώ. Χρήσιμο είναι να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και αναλύσεις, όπως αυτή του Hugo Dixon, οι οποίες αναφέρουν ότι λόγω των ευνοϊκών όρων της δανειακής σύμβασης των 86 δισ. ευρώ πρόκειται ουσιαστικά για απομείωση χρέους και, μάλιστα, της τάξης των 40 δισ. ευρώ

Στην ανάλυση του Hugo Dixon υποστηρίζεται ότι λόγω των πολύ ευνοϊκών επιτοκίων της σύμβασης, που ξεκινάνε από 1%, ενώ, για παράδειγμα, στα δάνεια του ΔΝΤ [του πρώτου και δευτέρου μνημονίου] το επιτόκιο ήταν τετραπλάσιο και των μεγάλων περιόδων ωρίμανσης [ή μέση περίοδος ωρίμανσης είναι τα 32,5 χρόνια, ενώ, για παράδειγμα, στο πρώτο μνημόνιο ήταν 17 χρόνια] προκύπτει ότι σε όρους καθαράς παρούσας αξίας [NPV] η χώρα εξοικονομεί περίπου 40 δισ. ευρώ σε σχέση με το κόστος αναχρηματοδότησης του χρέους από άλλα, λιγότερο ευνοϊκά, δάνεια.

3. Θα είχαμε ανάπτυξη 20 δισ. ευρώ το 2015 και το 2016;

Μια άλλη προσέγγιση αναφέρει ότι εκτός από το δάνειο πρέπει να συνυπολογιστούν και τα… διαφυγόντα κέρδη της Ελλάδας από τη μη επιστροφή στην ανάπτυξη! Θα είχαμε, όμως, 20 δισ. ευρώ ανάπτυξη το 2015 και το 2016, όπως ισχυρίζονται; Ο επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ, σε πρόσφατη συνέντευξή του, δήλωσε ότι το κόστος της διαπραγμάτευσης ανέρχεται σε 100 δισ. ευρώ [άποψη στην οποία ήδη υπάρχει απάντηση παραπάνω], παρότι, όπως είπε, δεν υπάρχει επιστημονικός τρόπος να γίνει αυτή η μέτρηση. Ανέφερε, μάλιστα, ότι η Τράπεζα της Ελλάδας το έχει υπολογίσει στα 80 δισ. ευρώ και προσέθεσε άλλα 20 δισ. ευρώ που θα ήταν η ανάπτυξη το 2015 και το 2016.

Πώς προέκυψαν αυτά τα 20 δισ.; Ο κ. Ρέγκλινγκ ανέφερε ότι θα είχαμε 2,5% ανάπτυξη το 2015 και 3,5% το 2016, τα όποια αθροίζουν σε 6% του ΑΕΠ. Αρχικά να σημειώσουμε ότι το 6% του ΑΕΠ είναι 10 δισ. ευρώ και όχι 20 δισ. -για να του “βγουν”, δηλαδή, τα νούμερα διπλασίασε το ΑΕΠ της Ελλάδας!… Αλλά ακόμη και αυτά τα 10 δισ. ευρώ απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Είναι, βέβαια, προφανές ότι το οικονομικό έτος 2016 δεν έχει κλείσει ακόμα και άρα κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το αποτέλεσμα. Το πιο σημαντικό, όμως, σφάλμα του κ. Regling είναι ότι συγκρίνει την πραγματικότητα με τις προβλέψεις, για να δείξει πόσο έξω έπεσε η πραγματικότητα. Αν κάναμε και εμείς το ίδιο, θα μπορούσαμε να πούμε, χρησιμοποιώντας ακριβώς την ίδια μεθοδολογία, ότι τα έτη 2011, 2012 και 2013 χάσαμε 33 δισ. ευρώ!

4. Τι προκύπτει από την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους

Τέλος, μία τρίτη ανάλυση, την οποία παρουσίασε ο Γ. Στουρνάρας στην Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής [Δευτέρα, 11.07.2016], αναφέρει ότι “εάν πάρετε την ανάλυση βιωσιμότητας που έκανε το ΔΝΤ το τέλος του 2014 και την συγκρίνετε με την ανάλυση βιωσιμότητας που έκανε τον Ιούλιο του 2015 θα δείτε ότι οι δύο καμπύλες απέχουν 30% του ΑΕΠ”. Προσπαθεί, δηλαδή, να υποστηρίξει ότι η διαπραγμάτευση κόστισε 30% του ΑΕΠ, περίπου 54 δισ. ευρώ. Στη συνέχεια προσθέτει και ποσά από την δανειακή σύμβαση προκειμένου να φτάσει τα 86 δισ. ευρώ!

Στη ανάλυση βιωσιμότητας χρέους [DSA] του 2015 αναφέρεται ότι στην προηγούμενη έκθεση το ελληνικό χρέος ήταν μεν βιώσιμο αλλά ασταθές. Οι όποιες διαφορές μεταξύ των δύο εκθέσεων μπορούν να εξηγηθούν, σε μεγάλο βαθμό, με βάση τις σημαντικές διαφορές στις παραδοχές τους και κυρίως σ’ αυτές για τα πρωτογενή πλεονάσματα και τις ιδιωτικοποιήσεις. Αναφέρουμε, ενδεικτικά, ότι στην έκθεση του 2014 [σελ. 9 και 66] η υπόθεση για τα μακροχρόνια σταθερά πρωτογενή πλεονάσματα ήταν πάνω από 4% φτάνοντας το 4,5%. Για πάντα!

Ακόμη και αν ο Γ. Στουρνάρας εννοεί την έκθεση του 2016, στην οποία φαίνεται μεγάλη διαφορά στο DSA, αξίζει να σημειώσουμε ότι η ανάλυση σ’ αυτή έχει γίνει με βάση μακροπρόθεσμες προβλέψεις για πρωτογενή πλεονάσματα στο 1.5%! Με άλλα λόγια το περίφημο κόστος της διαπραγμάτευσης του ΣυΡιζΑ, με βάση την ανάλυση του 2016, δεν υπάρχει! Δεν πρόκειται, δηλαδή, για τίποτα άλλο παρά μόνο για μείωση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα και τις ιδιωτικοποιήσεις, θέματα για τα οποία διαπραγματεύτηκε ο ΣυΡιζΑ και άλλαξε τις συμφωνίες που είχε υπογράψει η κυβέρνηση της ΝΔ – ΠαΣοΚ.

Σύμφωνα με την ανάλυση του ΔΝΤ υπάρχουν δύο “πολιτικές” μεταβλητές που εξαρτώνται από την κυβέρνηση:
– Τα πρωτογενή πλεονάσματα και
– Το ύψος των ιδιωτικοποιήσεων.
Και οι δύο αυτές μεταβλητές μπορούν να προβλεφθούν με σχετική ακρίβεια καθώς υπάρχουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Υπάρχουν, όμως, και δυο “αυτόματες” μεταβλητές που δεν ελέγχει άμεσα η κυβέρνηση και οι προβλέψεις τους είναι, συνήθως, πιο επισφαλείς. Είναι:
– Ο ρυθμός μεγέθυνσης και
– Το επιτόκιο.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία των δύο εκθέσεων του ΔΝΤ, μπορούμε να διακρίνουμε ότι στην πρόβλεψη του 2014 το χρέος προς το ΑΕΠ [χρέος/ΑΕΠ] το 2020 βρίσκεται στο 128%, ενώ σ’ αυτήν του 2015 η πρόβλεψη εκτοξεύεται στο 150%! Για το ίδιο έτος, δηλαδή, το 2020, αυξάνεται κατά 22 μονάδες από τον ίδιο οργανισμό, το ΔΝΤ! Από αυτές τις 22 μονάδες, περίπου οι 8,5 μονάδες οφείλονται στα χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα και, περίπου, 7,5 μονάδες στα μικρότερα έσοδα ιδιωτικοποιήσεων. Δηλαδή 16 από τις 22 μονάδες αύξησης του λόγου χρέος/ΑΕΠ οφείλονται σε αλλαγές πολιτικής! Οι υπόλοιπες μονάδες της διαφοράς οφείλονται σε αλλαγές στις αυτόματες μεταβλητές, όπως είναι τα επιτόκια και ο ρυθμός μεγέθυνσης. Αλλά ακόμα και αυτό δεν έχει να κάνει με κάποιο κόστος που προήλθε από την διαπραγμάτευση!

5. Ποια τα οικονομικά στοιχεία πριν και μετά τη διαπραγμάτευση;

Το ότι δεν προέκυψε αύξηση του χρέους από τη διαπραγμάτευση προκύπτει και από τα στοιχεία για το δημόσιο χρέος. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το δημόσιο χρέος στις 31.12.2014 ήταν 324 δισ. ενώ στις 31.12.2015 ήταν 321 δισ.

Τέλος, για όσους υποστηρίζουν ότι επλήγη η πραγματική οικονομία από τη διαπραγμάτευση, τους παροτρύνουμε να κοιτάξουν τα στοιχεία για την ανεργία η οποία από το πρώτο τρίμηνο του 2016 είναι στο 24,9% από 27,3% το αντίστοιχο τρίμηνο του 2014. Προφανώς δεν είναι για να πανηγυρίζουμε αλλά η μείωση της ανεργίας δεν συνηγορεί σε καμία περίπτωση με καταστροφή της πραγματικής οικονομίας.

6. Και η απάντηση του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου.

Τέλος, να προσθέσουμε και την απάντηση του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου [Εφημερίδα Συντακτών, 23.07.2016] στους ισχυρισμούς των Ρέγκλινγκ, Στουρνάρα και Σταϊκούρα περί κόστους 100 ή 86 δισ. ευρώ της πρώτης περιόδου διαπραγμάτευσης, όπως την κατέγραψε η Εφημερίδα των Συντακτών.

“Και οι τρεις”, τονίζει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, “είναι οικονομολόγοι και θα έπρεπε να ήξεραν καλύτερα! Να ήξεραν ότι ένα μέρος του χρέους απλώς ανακυκλώνει το παλιό [και με καλύτερους όρους], ότι το χρέος για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι κατά 20 δισ. ευρώ λιγότερο από το προβλεπόμενο, και ότι θα το είχαμε αποφύγει, αν οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν αξιωθεί να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των “κόκκινων δανείων”, και άλλα πολλά. Εξάλλου, αν χρησιμοποιήσουμε την αριθμητική των Ρέγκλινγκ, Σταϊκούρα και Στουρνάρα, τότε το δημόσιο χρέος σήμερα, από τα 320 δισ. που το παραλάβαμε, θα ήταν 420 δισ., ή αλλιώς, αν η ΝΔ είχε κερδίσει τις εκλογές του Γενάρη του 2015, σε ένα χρόνο θα είχε μειώσει το χρέος κατά 100 δισ. ευρώ και θα το είχαμε φτάσει στα 220 δισ. Οπότε θα είχε δίκιο ο Σόιμπλε που υποστηρίζει ότι το χρέος είναι βιώσιμο και δεν χρειάζεται αναδιάρθρωση! Ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος ισχυρισμός πλησιάζουν την πραγματικότητα και με αυτή την έννοια εκθέτουν τους εμπνευστές τους”.

Πηγή:link[/expander_maker]

Ζωντανά: Συζήτηση στη Βουλή για «plan X» και capital controls.Στη συζήτηση, με θέμα το αίτημα της ΝΔ για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής σχετικά με τη διερεύνηση των αιτιών επιβολής τραπεζικής αργίας και κεφαλαιακών περιορισμών, υπογραφής του τρίτου Μνημονίου, ανάγκης νέας ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων και της ύπαρξης του Plan Χ, αναμένεται, μετά τις 6 το απόγευμα, να μιλήσουν τόσο ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυριάκος Μητσοτάκης, καθώς και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί.

Η Amazon έλαβε το «πράσινο φως» από τη Βρετανία για παράδοση παραγγελιών με drones.Η εταιρεία Amazon.com είπε χθες ότι έχει συνάψει εταιρική συμφωνία με την κυβέρνηση της Βρετανίας για να επισπευστεί η διαδικασία που θα επιτρέψει τη χρήση μικρών μη-επανδρωμένων εναέριων σκαφών στην παράδοση των παραγγελιών της.

Σύμφωνα με τη μεγαλύτερη διαδικτυακή εταιρεία πωλήσεων στον κόσμο, η οποία έχει δρομολογήσει τη χρήση των σκαφών για παραγγελίες μέχρι το 2017, μια διακυβερνητική ομάδα που υποστηρίζεται από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας της Βρετανίας τής έχει παραχωρήσει τις αναγκαίες άδειες για να διερευνήσει τη διαδικασία.

Πέρσι η Amazon δημοσιοποίησε ένα βίντεο που εξηγούσε πώς ένα μη-επανδρωμένο εναέριο σκάφος μπορεί να παραδώσει πακέτα. Την περιγραφή την έκανε ο Τζέρεμι Κλάρκσον, πρώην παρουσιαστής της δημοφιλούς βρετανικής τηλεοπτικής σειράς για αυτοκίνητα, Top Gear.

Η ΥΠΑ των Ηνωμένων Πολιτειών είπε τον Ιούνιο ότι η χρήση των μικρών αυτών σκαφών για παραδόσεις θα απαιτήσει ξεχωριστούς κανονισμούς από ό,τι απαιτεί η πιό γενική χρήση των.

Επίσης τον περασμένο μήνα, η αλυσίδα Wal-Mart Stores δήλωσε ότι απείχε 6-9 μήνες από το να ξεκινήσει να χρησιμοποιεί παρόμοια σκάφη για να ελέγξει τα αποθέματα στις αποθήκες της στις ΗΠΑ.

Πηγή : link

Παραιτήθηκε ο Σκλαβούνης από σύμβουλος κατάρτισης προγράμματος ανάπτυξης ΝΔ.Την παραίτησή του από την κατάρτιση του προγράμματος ανάπτυξης της Νέας Δημοκρατίας ανακοίνωσε ο πρώην πρόεδρος του ΤΧΣ και πρώην τραπεζίτης της UBS, Χρήστος Σκλαβούνης. Αιτία η έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη για ενδεχόμενη διακίνηση μαύρου χρήματος από πλευράς του στο πλαίσιο των «αμαρτωλών» δράσεων της ελβετικής τράπεζας.

Στην ανακοίνωσή του αναφέρει ότι πήρε αυτή την απόφαση «μέχρι να κλείσει το κεφάλαιο της φερόμενης ανάμειξής μου με την παράνομη δραστηριότητα της διακίνησης μαύρου χρήματος, γεγονός ψευδέστατο».

Το κείμενο της σχετικής ανακοίνωσης, όπως δημοσιοποιήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Χ. Σκλαβούνη, Αλέξανδρο Ι. Στρίμπερη, έχει ως εξής:
«Παρατηρώ ότι το όνομά μου εξακολουθεί να γίνεται αντικείμενο εκτενούς δημοσιογραφικής κάλυψης, όπου μου αποδίδονται παράνομες δραστηριότητες, τις οποίες ουδέποτε άσκησα κατά τον εργασιακό μου βίο στην UBS. Με σχετίζουν με διάφορα πρόσωπα, τα οποία δεν γνωρίζω, ούτε ποτέ έχω συνομιλήσει ή έχω συνεργαστεί μαζί τους. Επαναλαμβάνω με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, ότι η διακίνηση χρημάτων στο εξωτερικό δεν υπήρξε ποτέ μέρος της επαγγελματικής μου δραστηριότητας.
Προσέφερα τη βοήθεια μου στο Πρόγραμμα Ανάπτυξης της ΝΔ όταν μου ζητήθηκε, σε εθελοντική βάση, μη έχοντας καμία οργανική ιδιότητα και θυσίασα με αυτή την εθελοντική συμμετοχή, άλλους ενδεχόμενους ρόλους στην επαγγελματική μου δραστηριότητα. Επειδή δεν επιθυμώ να βλέπω το όνομά μου να στοχοποιείται και να γίνεται αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης, για ένα θέμα για το οποίο δεν υπάρχει καμία βάση, αποφάσισα να αποσυρθώ από αυτή την ενασχόληση, μέχρι να κλείσει το κεφάλαιο της φερόμενης ανάμειξής μου με την παράνομη δραστηριότητα της διακίνησης μαύρου χρήματος, γεγονός ψευδέστατο.
Ως Έλλην πολίτης θέλω να παρακαλέσω να σταματήσει η κατασυκοφάντησή μου για πράγματα και γεγονότα, για τα οποία δεν έχω καμία σχέση και τα οποία ερευνούν οι ελεγκτικές Αρχές και η Ελληνική Δικαιοσύνη.
Σέβομαι τη νομιμότητα, αλλά ταυτόχρονα απαιτώ τη τήρησή της και ως προς το πρόσωπό μου και την αποφυγή συκοφαντικών δημοσιευμάτων, καθώς και λεχθέντων για το πρόσωπό μου, που δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια. Άλλωστε, βασικός κανόνας της δημοκρατίας μας αποτελεί ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Κανόνας ο οποίος δυστυχώς αγνοείται και από παράγοντες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στο πολιτικό γίγνεσθαι της Χώρας» καταλήγει στη δήλωσή του ο κ. Σκλαβούνης.
 

 Πηγή : link