«Διαζύγιο» ΔΝΤ-ΕΕ για το ελληνικό πρόγραμμα προβλέπουν οι ξένοι οίκοι.Στην εκτίμηση ότι η ευρωζώνη είναι πιθανό να χρειαστεί να προχωρήσει χωρίς την ενεργό συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, τουλάχιστον προς το παρόν, προχωρά η HSBC σε ανάλυσή της για τα πιθανά αποτελέσματα του Eurogroup της 24ης Μαΐου. Στο ίδιο μήκος κύματος, κινείται και η Citigroup σε note που εξέδωσε προς τους πελάτες της, υπογραμμίζοντας ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ παραμένει αβέβαιη.
ΗSBC: Η ΕΕ μπορεί να χρειαστεί να προχωρήσει μόνη
Όπως αναφέρει η HSBC, την επόμενη εβδομάδα το Eurogroup συναντάται σε μια προσπάθεια να κλείσει η πρώτη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, ενώ το ελληνικό κοινοβούλιο αναμένεται να έχει περάσει τις μεταρρυθμίσεις που εκκρεμούν για να ξεκλειδώσει την εκταμίευση της δόσης από 9 έως 12 δισ. ευρώ.
Το κεντρικό ερώτημα αφορά το ΔΝΤ και το αν θα μπορέσει να συμμετάσχει στο πρόγραμμα. Το βασικό αγκάθι παραμένει η ελάφρυνση χρέους, καθώς η λύση που προτάθηκε από το Eurogroup της 9ης Μαΐου δεν δείχνει να ικανοποιεί τις απαιτήσεις του ΔΝΤ -και σύμφωνα με την εκτίμηση της HSBC- δεν θα αρκέσει για να βοηθήσει στην αποκατάσταση της επενδυτικής εμπιστοσύνης.
Ως εκ τούτου, σημειώνει ο οίκος, η ευρωζώνη ενδέχεται να χρειαστεί να προχωρήσει χωρίς την ενεργό συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, τουλάχιστον για την ώρα.
[expander_maker more=”Διαβάστε περισσότερα” less=”Διαβάστε λιγότερα”]Ο οίκος επικαλείται τις δηλώσεις του αντιπροέδρου της Κομισιόν Β. Ντομπρόβσκις, σύμφωνα με τις οποίες τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης δεν θα ολοκληρωθούν στις 24 Μαΐου αλλά θα είναι έτοιμος ένας χάρτης για μείωση των πληρωμών της Αθήνας, με στόχο να πειστεί το ΔΝΤ να διατηρήσει τον ρόλο του στο πρόγραμμα.
Όπως αναφέρει η HSBC, εάν το ΔΝΤ επιμείνει στις κατευθυντήριες γραμμές του και η ευρωζώνη δεν θέλει να παράσχει ελάφρυνση χρέους έως το 2018 που διαρκεί το πρόγραμμα, τότε ενδέχεται να χρειαστεί να προχωρήσει χωρίς το ΔΝΤ.
Θα μπορούσε να υπάρξει μια ανακοίνωση από το ΔΝΤ, που θα αναφέρεται στην πιθανότητα να συμμετάσχει στο πρόγραμμα σε μεταγενέστερο στάδιο, εάν υπάρχει περισσότερη σαφήνεια για τα δημοσιονομικά μέτρα.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, από την πλευρά του, έχει δηλώσει ότι μια θετική δήλωση από το ΔΝΤ θα μπορούσε να αρκεί στη Γερμανία, για να δώσει το «πράσινο φως» για ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Citi: Αβέβαιη η συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρίτο πακέτο
Αβέβαιη παραμένει η συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρίτο πακέτο διάσωσης και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Citigroup.
Σε note προς τους πελάτες της, η Citi αναφέρεται στο χθεσινό άρθρο της Wall Street Journal και την πρόταση του ΔΝΤ για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους η οποία υποβλήθηκε στους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης την περασμένη εβδομάδα, με το Ταμείο να ζητά η Ελλάδα να μην καταβάλει τόκους ή κεφάλαιο προς την Ευρωζώνη μέχρι το 2040.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει η Citi, αξιωματούχος της Ε.Ε ανέφερε ότι μια πολιτική συμφωνία σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους «είναι δύσκολη, αλλά δεν είναι μακριά» στην συνεδρίαση του Eurogroup την Τρίτη, επισημαίνοντας ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ αν και είναι πολύ επιθυμητή, «παραμένει αβέβαιη».
Συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης
Συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης
Η Citi αναφέρεται και στις δηλώσεις του επικεφαλής του Eurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ ότι δεν είναι βέβαιο ότι η συμφωνία για το χρέος θα επιτευχθεί στις 24 Μαΐου, αν και εξετάζεται μία λύση για την συμμετοχή του Ταμείου.
Σύμφωνα με την εκτίμηση του οίκου, η πρόταση του ΔΝΤ για το ελληνικό χρέους πηγαίνει πολύ πιο μακριά από ότι οι ευρωπαίοι πιστωτές είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν και πιθανότατα αποτελεί το σημείο εκκίνησης για τις διαπραγματεύσεις της ελάφρυνσης του χρέους με το ΔΝΤ.
«Αμφιβάλλουμε ότι θα υπάρξει τελική συμφωνία για το χρέος στη συνεδρίαση του Eurogroup την επόμενη εβδομάδα, και θα υπάρξουν μόνο ορισμένες άτυπες δεσμεύσεις. Έτσι, πιστεύουμε ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα παραμένει αβέβαιη προς το παρόν», αναφέρει στο note η Citi.
Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών
Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών
Σύμφωνα με τον οίκο, ορισμένα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, όπως η μεταφορά των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα των ANFAs και του προγράμματος SMP, ή η αντικατάσταση κάποιων δανείων ΔΝΤ με φθηνότερη χρηματοδότηση του ΕSM, θα μπορούσαν να συμφωνηθούν και αυτό θα αποτελέσει μία αρκετά θετική έκβαση του Eurogroup.
Reuters: Το ΔΝΤ να μην δώσει άλλα χρήματα στην Ελλάδα
Στις εσωτερικές διαφορές Ευρώπης-ΔΝΤ για το θέμα της Ελλάδας αλλά και στη στάση που πρέπει να κρατήσει το Ταμείο απέναντι στην αντίσταση που προβάλει το Βερολίνο στο θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους αναφέρεται άρθρο του πρακτορείου Reuters, το οποίο υπογράφει η Meg Lundsager, πρώην εκτελεστική διευθύντρια των ΗΠΑ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Η Lundsager, σήμερα μέλος του αμερικανικού think-tank Woodrow Wilson, υποστηρίζει πως το ΔΝΤ πρέπει να αρνηθεί να δώσει περαιτέρω χρήματα στην Ελλάδα για να πιέσει την Ευρώπη να αντιμετωπίσει τα βαθιά εσωτερικά της προβλήματα που σχετίζονται με το γεγονός ότι δεν έχει προχωρήσει σε μια πραγματική δημοσιονομική ένωση.
Διαβάστε όλο το κείμενο που δημοσιεύθηκε στο Reuters:
Το βάθος της δυσπιστίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές της καθίσταται ολοένα και πιο σαφές καθώς και οι δύο πλευρές ετοιμάζονται να αρχίσουν και πάλι τις διαπραγματεύσεις.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο απαιτεί μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους από τους ευρωπαίους για την Ελλάδα – τουλάχιστον μια επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων της ΕΕ.
Ωστόσο, η Γερμανία επιμένει ότι το ταμείο πρέπει να δανείσει στην Ελλάδα, ακόμη και εάν η Αθήνα δεν λάβει καμία επιπρόσθετη ελάφρυνση του χρέους της άμεσα.
Δεν απαιτείται περαιτέρω ελάφρυνση χρέους «για τα επόμενα χρόνια» δήλωσε ο γερμανός υπουργός Οικονομίκων Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Ωστόσο, πρόσθετα κεφάλαια του ΔΝΤ προς την Ελλάδα θα συγκαλύψουν τα οικονομικά προβλήματα της χώρας και θα αναβάλουν τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να κάνει η Αθήνα για να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ. Αντί για περαιτέρω δάνεια, το ΔΝΤ θα πρέπει να εξαναγκάσει την Ελλάδα και τους πιστωτές της να επινοήσουν μακροπρόθεσμες λύσεις συμβιβασμού.
Δεδομένων των κακών επιδόσεων της Ελλάδας στην εκπλήρωση των όρων των προηγούμενων δανείων, οι ευρωπαίοι επιθυμούν την έγκριση από το ελληνικό Κοινοβούλιο επιπρόσθετων μέτρων του προϋπολογισμού, που θα επιβληθούν εάν η Αθήνα αποτύχει να εκπληρώσει τους στόχους της.
Με αυτήν την πορεία, παραμένει ακόμη αβέβαιο εάν, ή πώς, οι δανειστές θα προχωρήσουν σε μια ελάφρυνση του χρέους. Τέτοιες κινήσεις ωστόσο δίνουν μικρή ελπίδα για μια πραγματική λύση στην Ελλάδα, που θα περιελάμβανε την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του ιδιωτικού τομέα, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και την επάνοδο στην ανάπτυξη.
Το πιο πιθανό αποτέλεσμα, εντούτοις, είναι ότι όλα τα μέρη θα κλείσουν τα μάτια και θα βρεθεί μια λύση πριν η Ελλάδα προχωρήσει σε αθέτηση πληρωμών και ο κύκλος θα ξεκινήσει και πάλι από την αρχή.
Η συγκάλυψη πολύ διαφορετικών θέσεων αντικατοπτρίζει την συλλογική αποτυχία της ευρωζώνης να συμφωνήσει σε μια οικονομική πολιτική, κάτι που δεν μπορεί να κάνει το ΔΝΤ στη θέση τους. Δεδομένης της ύπαρξης 500 δισ. ευρώ στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, τα περισσότερα από 150 μέλη του ΔΝΤ που δεν ανήκουν στην ΕΕ πρέπει να πουν στην Ευρώπη το εξής: «Το ΔΝΤ δεν θα δανείσει άλλα χρήματα στην Ελλάδα».
Η κρίση στην Ελλάδα είναι αντικατοπτρίζει τα εσωτερικά προβλήματα της Ευρώπης. Ένας τρόπος με τον οποίο η ζώνη του ευρώ θα μπορούσε να αρχίσει να τα επιλύει θα ήταν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για οικονομική ανάπτυξη σε ολόκληρη την ήπειρο. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε περισσότερα χρήματα για επενδύσει, ιδίως στις οικονομικά ασθενέστερες χώρες και περισσότερη κατανάλωση με μείωση φόρων στις ισχυρές χώρες.
O έλληνας υπουργός Οικονομικών με την γενική διευθύντρια του ΔΝΤ
O έλληνας υπουργός Οικονομικών με την γενική διευθύντρια του ΔΝΤ
Δια της άρνησής του να δώσει νέα δάνεια στην Ελλάδα, το ΔΝΤ θα πίεζε τις χώρες του ευρώ να αντιμετωπίσουν το κοινό βάρος όπως επίσης και τα οφέλη της διατήρησης της νομισματικής ένωσης. Επειδή όλες οι χώρες της ευρωζώνης έχουν αποκομίσει σημαντικά οφέλη από την ένταξη στην Ένωση.
Η Γερμανία, για παράδειγμα, έχει κερδίσει από τον συνεταιρισμό με πιο αδύναμες οικονομίες. Η αξία του ευρώ αντανακλά τη συνολική περιοχή – όχι μόνο στη Γερμανία.
Οι εξαγωγές του Βερολίνου έχουν αυξηθεί επειδή το ευρώ είναι πιο χαμηλό σε ισοτιμία από ότι θα ήταν το μάρκο , στην περίπτωση που δεν υπήρχε νομισματική ένωση.
Το αποτέλεσμα είναι ότι η Γερμανία έχει ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά πλεονάσματα στον κόσμο όπως επίσης και πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών.
Τα ασθενέστερα μέλη της ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία, έχουν επίσης ωφεληθεί. Οι αγορές ζητούσαν πολύ χαμηλότερα επιτόκια για το δημόσιο χρέος τους από ό,τι θα ζητούσαν αν δεν είχαν ενταχθεί στη ζώνη του ευρώ. Σε αυτές τις χώρες πάντως δεν σημειώθηκε ανάλογη εξαγωγική έκρηξη.
Όσον αφορά το κόστος επιμερισμού, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας μπορεί πλέον να καλύψει το κόστος της διάσωσης κρατών-μελών που βρίσκονται σε κρίση. Η Ευρώπη έχει αρκετούς πόρους για να διαχειριστεί ένα ελληνικό προγραμμά προσαρμογής.
Πέραν όμως από αυτό, η Ευρώπη έχει καθυστερήσει να συμφωνήσει και σε θέματα διαμοιρασμού βαρών πέραν της νομισματικής ένωσης.
Πρέπει, για παράδειγμα, να θεσπίσει κοινά κεφάλαια εξυγίανσης τραπεζών και πανευρωπαϊκή εγγύηση καταθέσεων. Και τα δύο αυτά βήματα είναι σημαντικά για να αποτραπεί η διάχυση σε άλλες χώρες της τραπεζικής κρίσης σε μία χώρα.
Επιπλέον, επειδή η Ευρώπη δεν είναι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, δεν υπάρχει αποτελεσματική και συνολική δέσμευση για τη στήριξη της οικονομικής ανάπτυξης σε ολόκληρη την ήπειρο. Συνεπώς, δεν υπάρχει επίσης κανένας μηχανισμός επιβολής για την αλλαγή των εθνικών οικονομιών έτσι ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικές παραμένοντας στη ζώνη του ευρώ.
Το βάρος της προσαρμογής πέφτει συνήθως μόνο στα κράτη που βρίσκονται σε οικονομική κρίση. Αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει.
Ισχυρές χώρες όπως η Γερμανία θα πρέπει να αυξήσουν τις δαπάνες για τη στήριξη ασθενέστερων οικονομιών της Ένωσης, κάτι που θα αυξήσει τη συνολική ανάπτυξη στη ζώνη του ευρώ.
Αλλά δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός που θα πιέσει τη Γερμανία να ακολουθήσει μια τέτοια πολιτική. Αντ ‘αυτού, όλο το βάρος της στήριξης της ανάπτυξης της ζώνης του ευρώ πέφτει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία είναι επιφορτισμένη με την επίτευξη του στόχου για τον πληθωρισμό στη ζώνη του ευρώ.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει προτρέψει την Ευρώπη να προχωρήσει στον σχηματισμό μιας πραγματικής δημοσιονομικής ένωσης – με τις αποφάσεις που θα αφορούν τα έσοδα και τις δαπάνες να λαμβάνονται σε κεντρικό επίπεδο- προκειμένου να απαλυνθούν οι πιέσεις που γίνονται αισθητές σε όλη την ήπειρο. Ένα νέο κεντρικό όργανο θα συγκέντρωνε τα έσοδα και θα μοίραζε κεφάλαια στα κράτη-μέλη που έχουν ανάγκη. Επιπρόσθετα μέτρα προς μια δημοσιονομική ένωση θα μπορούσαν να ακολουθήσουν.
Τα παραπάνω θα μπορούσαν να συμβάλουν στην οικοδόμηση δημόσιας υποστήριξης για τις δύσκολες οικονομικές αλλαγές, οι οποίες, με την πάροδο του χρόνου, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε δημιουργία θέσεων εργασίας σε όλη την Ευρώπη.
Το ΔΝΤ θα μπορούσε να συνεχίσει να παρέχει συμβουλές.
Ωστόσο, παραμένοντας στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα, οι αξιωματούχοι του Ταμείου βρίσκονται σε μια δύσκολη – αν όχι αφόρητη – θέση.
Με το Βερολίνο να αντιτίθεται στην περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους και την Αθήνα να έχει μπροστά της αποπληρωμές χρέους, το ΔΝΤ θα νιώθει ότι πιέζεται να αποδεχθεί έναν νέο γύρο δανεισμού.
Όλα τα μέρη παλεύουν τώρα για μια συμβιβαστική λύση, που θα βρίσκεται κάπου ανάμεσα στη θέση του ΔΝΤ ότι χρειάζεται άμεση ελάφρυνση χρέους και στη θέση της Γερμανίας ότι το θέμα του χρέους πρέπει να πάει για αργότερα.
Εν τω μεταξύ, η ελληνική Βουλή θα πρέπει να ψηφίσει περισσότερες αυξήσεις φόρων, που θα προστεθούν στις περικοπές των συντάξεων που εγκρίθηκαν την περασμένη εβδομάδα.
Το πιο πιθανό αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων είναι ότι θα υπάρξει ένα πακέτο οικονομικών μεταρρυθμίσεων που δεν θα οδηγεί ούτε σε επαρκή χρηματοδότηση ούτε σε επαρκή ελάφρυνση χρέους ή ουσιαστικές δομικές μεταρρυθμίσεις. Θα αφήσει την ελληνική οικονομία βυθισμένη στην ύφεση. Τα τρωτά σημεία της Ευρώπης θα παραμείνουν, σηματοδοτώντας έτσι το υψηλό κόστος της διατήρησης της ευρωπαϊκής οικονομικής βιωσιμότητας.
Προκειμένου να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ περισσότερο, αν αφήσει τις χώρες της ευρωζώνης να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Θα πρέπει επιτέλους να εργαστούν για την εσωτερική κατανομή της οικονομικής αλληλεγγύης και της κοινής οικονομικής ανάπτυξης.
Πηγή : link[/expander_maker]
Ένα χρόνο πριν το αντίστοιχο ποσοστό ήταν -1,8%. Συνολικά, στην ευρωζώνη ο ετήσιος πληθωρισμός τον Απρίλιο ήταν -0,2% από 0% το Μάρτιο όπως και ένα χρόνο πριν.
Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο ετήσιος πληθωρισμός ήταν επίσης -0,2% το Μάρτιο, σε σχέση με 0% το Μάρτιο και ένα χρόνο πριν. Αρνητικοί ετήσιοι ρυθμοί πληθωρισμού παρατηρήθηκαν τον Απρίλιο σε 17 κράτη μέλη της ΕΕ.
Τα χαμηλότερα ετήσια ποσοστά καταγράφηκαν στην Ρουμανία (-2,6%) στην Βουλγαρία (-2,5%) και την Κύπρο (-2,1%).
Τα υψηλότερα ετήσια ποσοστά καταγράφηκαν στο Βέλγιο (1,5%) και τη Σουηδία (1%).
Σε σύγκριση με τον Μάρτιο του 2016, ο ετήσιος πληθωρισμός μειώθηκε σε 13 κράτη μέλη, παρέμεινε σταθερός σε επτά και αυξήθηκε σε οκτώ.
Πηγή:link